หน้าที่ขยายธรรม

ไท้อิ๊กจิงหยิ้ง (อริยเจ้าไท้อิ๊ก)

      ผู้มีหน้าที่ขยายงานธรรม คือผู้ที่มีความตั้งใจจะสำเร็จธรรม ผู้ขยายธรรมจะช่วยส่งเสริมผู้อื่นให้สำเร็จ ดังนั้นผู้ขยายธรรมคือผู้ที่เดินออกจากโลกโดยกระทำกิจที่เข้าสู่โลก อย่างนี้จึงจะเป็นผู้ขยายธรรมที่แท้จริง แต่ทว่าเมื่ออยู่ในยุคสุดท้ายของโลกนี้จะสามารถหาคนแบบนี้ได้สักกี่คน ส่วนใหญ่ก็มักเข้ามาครื่นเครงอึกทึกเท่านั้น มาดูว่ามีแปรเปลี่ยนให้เห็นหรือไม่เท่านั้น มาลองว่าจริงเท็จแค่ไหนเท่านั้น มีใจที่เข้าสู่ธรรมแบบนี้ไม่ใช่ใจที่จริงแท้ ไม่สมกับใจของมหาธรรม

           ถ้าเช่นนั้นอะไรจึงจะสามารถเหมาะกับใจที่ขยายธรรมเล่า

           1.ต้องมีใจที่ไม่มุ่งหวัง

           2.ต้องมีความตั้งใจ

3.ต้องมีใจปกติ

4.ต้องมีใจแน่วแน่

5.ต้องมีใจสงบเรียบ

           ผู้ขยายธรรม หากมีใจทั้ง 5 ข้อดังกล่าว ปฏิบัติธรรมจริงใจ ความสุขก็อยู่ในนั้น การสำเร็จธรรมก็มีความแยบยลอยู่ในนั้นเอง ด้วยเหตุนี้ จะต้องไปแสวงหาอะไรอื่นอีก ทำไมต้องชอบความแปลกประหลาด ทำไมจึงต้องทดลองดู ทำไมต้องบ้าบอ ทำไมต้องเป็นห่วงติดขัด ไม่มุ่งหวังเห็นแก่ตัวไม่มีความคิดปฏิบัติไปตามธรรมชาติ ความสุขก็อยู่ในนั้น ผลก็สำเร็จไปเอง