มหาธรรมยาทิพย์พบได้ยาก หากบำเพ็ญกระดูกยากกลายเซียน
ระฆังทิพย์ลั่นทะลุหูโง่เพี้ยน พู่กันเซียนเปิดอกแถลงสัจ
เซ่อไม่อ่านจะใกล้เซียนได้ฤา เพราะปลาเดาะกระดูกสำเร็จนาค
หากเข้าถึงกลไกทิพย์ไม่ยาก ไม่ลำบากสำเร็จเซียนเดินดิน
อันมนุษย์เกิดมาสู่โลก ไม่มีความเสมอกัน ผู้มีปัญญาก็ประจักษ์แจ้งในความดีสามารถฟื้นคืนสู่ต้นมูล ทุ่มเทจิตใจทำสุดชีวิตชำระใจล้างความคิด ทะลุถึงความสว่าง ก็ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงเรื่องเคราะห์กรรมบุญวาสนาอีกเลย ถ้ามีบุญวาสนาก็จะข่มใจเสวยไปไม่โอ้อวด ผู้มีปัญญาระดับกลางก็จะเอาความเพ้อฝันเป็นความจริง เอาความฟุ้งเฟ้อเป็นความเที่ยง อารมณ์ทำให้สูญสิ้นตถาคต หมอกควันทำให้หลงใหลภาวะตรัสรู้ ปล่อยตัวตามใจชอบ ถึงแม้จะรู้ว่ากฏแห่งกรรมมีการตอบสนอง สำหรับผู้ด้อยปัญญา จิตใจโลภจนตระบัดสัตย์ ทำให้ก่อวิบากกรรมหนักยิ่งขึ้น
อันมนุษย์ที่ไม่เชื่อเหตุต้นผลกรรม ทำไมจึงไม่พิจารณาดูโลกการที่คนมีร่ำรวยยากจน มีผู้ดีไพร่ มีสุขทุกข์ลำบากสบาย มีเกียรติและอัปยศมีอายุสั้นและยาว มีเคราะห์กรรมและบุญวาสนาที่แตกต่างกัน มีหรือฟ้าจะลำเอียง อันอดีตชาติของมนุษย์ ที่กระทำดีชั่วต่างกัน ดังนั้นในชาตินี้การรับกรรมตอบสนองจึงไม่เหมือนกัน ด้วยกายนี้คือกายที่ถูกสนอง กายที่ถูกสนองคือตอบสนองเหตุดีชั่วที่กระทำแล้วในอดีตชาติ สิ่งที่ได้รับในชาตินี้คือผลกรรม ดังนั้นจึงได้ชื่อว่าเหตุต้นผลกรรม มนุษย์ทำดีชั่วแม้เพียงเล็กน้อย แต่ได้รับผลตอบสนองมาก เหมือนเมล็ดข้าวเปลือกหนึ่งเม็ด ปลูกแล้วได้รับผลเก็บเกี่ยวเป็นกอบเป็นกำ นี่คือหลักการสร้างสรรค์ บรรดาศิษย์ที่ได้รับหรือสูญเสียในชาตินี้ ล้วนเป็นเหตุมาแต่ชาติก่อน ดังนั้นหากสามารถทำแต่ความดีมีคุณธรรม ไม่ท้อถอยตลอดชีวิตแล้ว บุญวาสนาก็สามารถคุ้มครองถึงลูกหลาน ได้บุญตอบสนอง ในอนาคตชาติก็จะไร้ขอบเขต