ติดหนี้ต้องเกิดเป็นควาย

วิญญาณควาย

    ผมเป็นควาย ไม่ใช่โค ผมไถนาให้เขาทุกวัน เพราะผมชาติก่อนประพฤติตนไม่ดี ชาติก่อนผมเป็นคนที่เอาแต่เที่ยว กิน ดื่มเล่นการพนัน 50 ปีก่อนผมเป็นคน ชื่ออาจี้ ก็เพราะเอาแต่กินไม่ยอมทำมาหากิน ชอบดื่มเหล้าแล้วติดเงินเขาไปทั่ว จึงต้องมาเกิดอีก เอาแต่กินขี้เกียจทำงาน เมื่อเสพสุขจนสิ้นบุญแล้วก็ไปยมโลกเพิ่งมีอายุได้ 39 ปีเท่านั้น ผมไปเกิดเป็นควายที่ไถตง เกิดที่ชนบทให้เขาเลี้ยงเพราะผมติดเงินเขา เป็นหนี้ร้านค้า จึงต้องทำงานชดใช้เขา ต้องทำงานตลอด เจ้าของไม่ให้ผมกินสักมื้อก็ใช้ผมทำงานทั้งวันทำให้ผมขี้มูกขี้ตาไหลย้อย ผมไม่มีกายเนื้อ เกิดเป็นสัตว์มันแสนทรมานจริง ๆ ต้องชดใช้เขาห้าปีจึงจะหมด ต้องทำงานห้าปีจึงจะชดใช้หมด เพราะเป็นหนี้เขามาก จึงต้องไปเกิดชดใช้เขาบ้านแล้วบ้านเล่า เนื่องจากปัจจุบันวิทยาศาสตร์เจริญก้าวหน้า ส่วนมากใช้รถไถ ใช้ควายมีน้อย ผมจึงเปลี่ยนไปเกิดเป็นโค ต้องไปเกิดติดต่อกันสิบชาติ หนี้นั้นถึงจะชดใช้หมด ผมได้ไปเกิดครบสิบชาติแล้วความทุกข์ทรมานที่ผมได้รับหนักหนาสาหัสมาก เมื่อไปยมโลกยังต้องไปเกิดอีก วานซืนนี้เองผมถูกส่งไปโรงฆ่าสัตว์ ถูกบรรทุกไปขายหัวอยู่ที่หนึ่ง แขนขาอยู่อีกที่หนึ่ง ร่างกายถูกตัดเป็นสองท่อน ยังมีเนื้ออีกชิ้นหนึ่งอยู่ที่เมืองเกาสง ยังไม่ได้ถูกกินหมดเกือบหมดแล้วเหลือแค่หนึ่งชั่งเท่านั้น ท่านยมบาลบอกว่าปีนี้เป็นปีวัว เป็นวัวลำบากมาก ผมขอร้องท่านยมบาลให้ชะลอส่งผมไปเกิด ให้ผมมีโอกาสปรากฏตัวแสดงธรรมก่อน เพื่อเตือนผู้คนอย่ากินเนื้อวัวควายกับโคก็เป็นวัวเหมือนกัน ซึ่งล้วนแต่เป็นหนี้คนต้องชดใช้ท่านยมบาลวานพระอรหันต์ที่ใส่เสื้อผ้าขาดและถือพัดขาดท่านหนึ่ง (อาจารย์จี้กง) นำผมมาที่นี่ มาถึงที่นี่ลืมตาไม่ขึ้นลำบากมากคุกเข่าอยู่ที่นี่สองชั่วโมงกว่าแล้ว มองอะไรไม่เห็น พอเข้ามาก็สั่งให้ผมเข้าทรงลำบากจริงๆ มอ...มอ... ผมพูดไม่ออกถึงได้บอกพวกท่านช่วยผมให้ผมสามารถพูด เพราะลิ้นของผมยังถูกแขวนอยู่ที่เขียงหมูหนึ่งขีดยังกินไม่หมด เพราะฉะนั้นจึงพูดไม่ออก ผมจะเตือนคนให้ทำกรรมดี พระโพธิสัตว์เรียกผมมาพูดเพื่อให้มีโอกาสไปเกิดเป็นคน ที่ผมเป็นหนี้เขา ผมไม่พูดอีกดีกว่า ไม่เหมาะไม่ใช่เรื่องดี ไม่มีอะไรน่าฟัง อาจารย์จี้กงท่านเมตตา บอกให้ผมถือโอกาสตอนที่พวกท่านประชุมธรรมมาพูด เตือนชาวโลกอย่ากินเนื้อวัว กินเนื้อวัวแล้วกรรมต้องตามสนอง ถ้าติดเงินใครต้องรีบคืนอย่าได้เที่ยวผลัด ผลัดจนกระทั่งหมดอายุขัย ชาติต่อไปก็ต้องเกิดเป็นควาย เดี๋ยวนี้ควายมีน้อย ถ้าหากบ้านเจ้าหน้าที่ไม่ได้ทำนา ก็เกิดเป็นควายไม่ได้ ต้องไปเกิดเป็นโคเนื้อแดงให้ผู้คนเขากิน โอ ทรมานจริง ๆ ผมหวังว่าเมื่อผมรับโทษหมดแล้ว ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์ จะมีคนช่วยให้ผมได้รับวิถีธรรม พวกท่านเป็นคนดีจริงๆ อย่าเหมือนผมตอนเป็นคนไม่รู้จักคิด เอาแต่เที่ยว เล่นการพนัน จึงต้องเกิดเป็นควาย ถ้าพวกท่านมีทำนา มีเลี้ยงควาย ต้องดีกับควายสักหน่อยเพราะมันเป็นหนี้พวกท่าน จึงต้องชดใช้พวกท่าน ชดใช้หมดก็ต้องกลับไป ถ้าไม่ได้เป็นหนี้พวกท่าน ก็ไม่ได้เป็นควายไปบ้านพวกท่านให้พวกท่านเลี้ยง ผมช่วยคนเขาไถนาชาติแล้วชาติเล่า เวลาท้องหิวลากไม่ไหว ก็จะถูกเจ้าของตีดึง เวลาผมขาอ่อนแรง พูดไม่ได้ ได้แต่ขี้มูกขี้ตาไหลย้อย ผมทรมานก็ไม่มีที่ร้องทุกข์ นั่นเป็นเพราะชาติก่อนผมสร้างบาปเอาไว้มาก พวกท่านโชคดี ทุกคนต่างก็มีกรรมของตัวเอง เมื่อผมชดใช้หนี้กรรมหมด ผมก็หมดกรรม พวกท่านมาในโลกนี้ ถ้าไม่มีกรรมก็ไม่มาเกิดเป็นคน ดังนั้นถ้าพวกท่านประสบกับความลำบากหรือมีอุปสรรค ก็ต้องหาทางแก้ไข อย่าละทิ้งกลางคัน การเดินเส้นทางธรรมนี้ดีแล้ว ผมไปถึงยมโลกจึงได้รู้หากผมได้เกิดเป็นคนอีก ผมจะทำความดีแน่นอน ไม่ว่าครอบครัวจะลำบากยากจนอย่างไร ผมก็จะอดทนเป็นลูกกตัญญู ผมไม่มีอะไรจะพูด ได้แต่บอกให้พวกท่านประพฤติตนให้ดี อย่าเหมือนผมที่น่าเวทนาต้องเวียนเกิดเวียนตายอยู่ในเดรัจฉานภูมิ ถ้าผมมีโอกาสเกิดเป็นคน ผมจะรับธรรมไม่ว่าผมจะเกิดเป็นลูกของคนยากจนเช่นไร ผมก็จะอดทน ผมจะบำเพ็ญความดี หนึ่งชาติบำเพ็ญสองชาติบำเพ็ญ สามชาติบำเพ็ญก็สำเร็จพุทธะ สี่ชาติ ห้าชาติ หกชาติก็สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้า ผมไม่กลัวความลำบากเพราะผมรู้รสชาติความทุกข์ของการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว ผมเพิ่งไปรายงานตัวที่ยมโลกได้สามวัน กำลังรอโอกาสไปเกิด พอดีอาจารย์จี้กงมีธุระไปที่นรกเห็นผมเพิ่งพ้นโทษก็เลยนำผมมาที่นี่ ขอให้พวกท่านบรรยายเรื่องกตัญญูให้ผู้คนฟัง ตอนมีชีวิตถ้าไม่รู้จักกตัญญูต่อพ่อแม่ชาติต่อไปก็ต้องเกิดเป็นสัตว์สี่เท้า อย่าบอกว่าเป็นของมองไม่เห็นถ้าไปที่ยมบาลก็จะรู้สึก สำนึกได้ก็สายไปแล้ว ขอให้ท่านรู้จักพอในสิ่งที่ตนมี อย่าได้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย อยู่ในโลกเสวยสุขเท่าไหร่ ทำเท่าไหรเป็นของแน่นอนอยู่แล้ว อย่าเป็นเพราะพ่อแม่รักท่าน ตามใจท่านท่านก็ไม่รู้จักคิดแล้วใช้เงินตามใจชอบ พอใช้หมดไม่มีจะใช้ก็อาจคิดขโมย หรือคิดยืมกับคนอื่น นั่นก็คือเป็นหนี้คน เป็นคนต้องหัดประหยัด ต้องมีคุณธรรมจรรยา ถ้าท่านไม่ใช้จ่ายอย่างประหยัดเวลามีเงินก็ใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย เมื่อถึงเวลาจำเป็น ไม่มีจะใช้ ก็จะลำบาก ก็อาจจะไปประพฤติไม่ดี เหมือนผมเมื่อ 50 ปีก่อนผมเป็นลูกคนร่ำรวย เกิดมาไม่รู้จักความยากลำบากของการหาเงิน พ่อแม่รักผมเหมือนไข่มุกบนฝ่ามือ ผมเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ แต่ผมไม่รู้จักคิด ไม่รู้จักคุณค่าของเงิน ใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย เอาทรัพย์สมบัติของบรรพบุรุษใช้จนเกลี้ยง กินจนเกลี้ยง และยังแต่งเมียคนหนึ่ง แล้วทิ้งเธอไป เพราะไม่มีเงินเลี้ยงดูลูกเมีย ผมเป็นคนไม่เอาไหน เพราะตอนเด็กใช้เงินไม่ประมาณ ใช้เงินเป็นเบี้ย วันนี้จึงได้ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ทรมานจริง ๆ มอ...มอ...มอ...

     ถ้าท่านเป็นคนมีวาสนาดี ต้องรู้จักกตัญญู เคารพยำเกรงพ่อแม่ไม่ต่อปากต่อคำกับพ่อแม่ มีเงินต้องเก็บไว้สร้างกุศล อย่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยตามใจชอบ ถ้าตอนเด็กกินจนเป็นนิสัย ไม่มีเงินใช้ก็อาจจะหัดไปในทางไม่ดี นี่เป็นจุดอ่อนของคนเราที่ชอบเอาหน้าชอบสุขสบาย ชอบโก้หรู ชอบอิสระ ไม่ชอบให้ใครบังคับ ถ้าหากเหมือนตัวผมที่เกิดเป็นควายลบชาติ ท่านก็จะรู้ซึ้งถึงความทุกข์ทรมาน นี่เป็นการทำบาปของตัวเอง ไม่อาจไปโทษใครได้ ขอให้ทุกท่านปรนนิบัติดูแลพ่อแม่ให้ดี ถ้าท่านไม่สามารถกตัญญู ท่านก็อย่าทำให้พ่อแม่กลัดกลุ้ม ใช้เงินอย่างประหยัดซึ่งก็เป็นกุศลเหมือนกันชาติก่อนหน้านี้ผมก็มีบำเพ็ญ แต่เพราะชาติหนึ่งที่เป็นลูกไม่เอาถ่านจึงทำเอากุศลที่ชาติก่อน ๆ บำเพ็ญมาสูญสลายไปหมด การประพฤติผิดในกามเป็นยอดแห่งความชั่วทั้งปวง สุรา นารี การพนัน เป็นมารร้ายในโลก ดังนั้นความผิดของผมจึงไม่มีอภัย ผมละอายใจจริงๆ ขอเตือนทุกท่าน ที่เป็นแม่บ้านอย่าได้ฆ่าสัตว์เกินไป งดฆ่าสัตว์ได้ก็ควรงด พยายามสร้างกรรมดี กับพ่อแม่ต้องกตัญญูให้เต็มที่กับพ่อแม่ของสามี ต้องเคารพนับถือ กับมิตรสหายต้องรักษาสัจจะกับพี่น้องต้องสามัคคีกันให้กำลังใจกัน ดูแลช่วยเหลือซึ่งกันและกันนี่ผมพูดจากใจ ขอให้ทุกท่านนำคำพูดของผมไปถ่ายทอดให้ผู้คนได้ทราบ เพื่อเป็นกุศลให้ผมมีโอกาสได้เกิดเป็นคนอีก ถ้าเป็นไปไดผมจะเดินเส้นทางธรรมเหมือนพวกท่าน เขาเร่งผมแล้ว ผมพูดไม่ได้แล้ว มอ...มอ...มอ...