พระวิสุทธิอาจารย์ หลิวซุนฮวง
ฟ้าหนาวแผ่นดินเหน็บทุกข์สาหัส หนทางโลกขรุขระเดินลำบาก ฝุ่นกิเลสร่อนไม่หมด เมืองพุทธฉายทาบเจ้าพระยา เมฆรังสีแผ่คลุมแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ แสงคุณธรรมส่องหมู่มวลมนุษย์
มองเมฆขาวทิศตะวันออกลอยละล่องไกลหมื่นไมล์ ดอกเหมยบานสะพรั่งเห็นห้องฤทัยสะอาดดั่งหิมะ
สรรพสัมพันธ์ต้อนรับไม่ตั้งใจ แผ่นฟ้าสุขสงบ กาลเวลาหมุนผลัดเปลี่ยน มังกรคำรณคู่อรหันต์
ไปไกลสุดแผ่นดินทักษิณ ผู้ห้าวหาญชายหญิง อย่าหลงใหลต่างแดนจนหลงลืมแผ่นดินฉานอัน เทวสถานคุณธรรมลูกสร้างขึ้นในแผ่นดินมนุษย์ เพื่อฉุดช่วยผู้ยากช่วยบรรเทาทุกข์ ดุจน้ำมนต์พรมทั่วพสุธา อย่าได้ลุ่มหลง แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์สว่างไสวมีขอบฝั่ง แล่นข้ามสู่ฝั่งซาบซึ้งสรวงสวรรค์