โดย .....ฮ้อกิมฮ้วง
มีเมียชาวนาหมู่บ้านหลี่คนหนึ่ง ทุกค่ำเช้าจะมีหน้าที่ส่งข้าวไปที่นาในช่วงเช้าที่ฟ้ายังไม่สางและช่วงเย็นที่ขมุขมัว จะพบเห็นหญิงนางหนึ่งมักเดินตามหลังเธออยู่เสมอ แต่พอถามคนร่วมเดินด้วยกลับไม่มีใครแลเห็น จึงทำให้ใจคอเธอหวาดกลัวอยู่เหมือนกัน วันเวลาผ่านไปได้อีกระยะหนึ่ง หญิงนางนั้นก็เดินตามเธอกลับบ้าน แต่หญิงนางนั้นก็มักรอยอยู่ที่ห้องโถงหรือไม่ก็หลบอยู่ที่มุมห้อง ไม่กล้าที่จะเข้าไปในห้อง เธอก็คิดเข้าไปดูใกล้ ๆ หญิงนางนั้นก็ถอยหลังหายไป พอหันตัวกลับก็พบเห็นนางนั้นอีก
นางนั้นพูดว่า “ชาติที่แล้วเธอกับฉันต่างเป็นภรรยาเศรษฐีอี้ ฉันเองได้รับความเอ็นดูจากสามี เธอก็เกิดอิจฉา ดังนั้นจึงวางแผนกล่าวหาว่าฉันมีชู้บ้าง ลักทรัพย์บ้าง ทำให้ฉันโกรธแค้นจนตาย และตอนนี้ฉันก็เที่ยวหาเธอเพื่อเอาชีวิตโดยไม่ง่ายนัก โดยไม่คาดคิดในชาตินี้เธอเป็นผู้มีความกตัญญูต่อแม่สามีอย่างยิ่ง ข้างกายจึงมีเทพดีคอยคุ้มครองจึงไม่มีโอกาสเข้าใกล้ เพียงเฝ้าติดตามเธออยู่ห่าง ๆ หวังจะมีโอกาสแก้แค้น
หลังจากฉันได้พยายามหลายด้านแล้ว พบว่าการแก้แค้นชาตินี้ไม่มีความหวัง เพราะว่าเธอมีใจกตัญญูแน่วแน่มาก หากเธอสามารถทำกุศลมาโปรดฉัน เพื่อให้ฉันได้กลับไปเกิดใหม่ได้ ฉันก็จะเลิกโกรธแค้นและชำระกรรม” เมียชาวนาแสดงอาการบอกฐานะทางบ้านยากจน ไม่มีปัญญาเชิญอาจารย์มาโปรด หญิงนางนั้นก็พูดว่า “บ้านเธอฐานะยากจน เป็นเรื่องจริง แต่ถ้ายอมตั้งใจสวดพระนามพุทธะหนึ่งหมื่นครั้ง ก็สามารถโปรดฉันได้” เมียชาวนาถามว่า “ฉันสวดพระนามพุทธะจะช่วยเธอได้อย่างไรกัน” หญิงนางนั้นตอบว่า “หากเป็นคนธรรมดาสวดพระนามพระพุทธะก็จะไม่ทราบซึ้งถึงพระพุทธองค์ได้ เพราะจิตใจยังไม่ได้บำเพ็ญ บุญกุศลไม่เพียงพอ การสวดพระพุทธะก็เป็นเพียงการภาวนา สงบจิตใจเท่านั้น”
หากเป็นบุตรกตัญญูหรือเป็นข้าราชผู้จงรักภักดีไม่คอรัปชั่น หรือเป็นผู้ปฏิบัติบำเพ็ญ เมื่อมีใจสวดพระพุทธะ เสียงสวดจะสะท้านไปทั่วสากลและซาบซึ้งถึงพระพุทธะ ผสานเข้ากัน เพราะฉะนั้นอานิสงส์การสวดพระพุทธะก็จะสัมฤทธิ์ผล ใจกตัญญูอันมั่นคงของเธอเช่นนี้ ฉันรู้ว่าเธอสวดพระพุทธะสามารถช่วยฉันได้แน่นอน เมียชาวนาทำตามที่เธอพูด จึงตั้งปณิธานสวดพุท
ธะแล้วอุทิศให้แก่เธอ แต่ละครั้งที่สวดพระพุทธะหนึ่งครั้ง ก็แลเห็นหญิงนางนั้นกราบพระพุทธะหนึ่งครั้ง จนกระทั่งสวดครบหนึ่งหมื่นครั้งหญิงนางนั้นก็อันตธารหายไป
คุณกี๊ มักได้ยินผู้เฒ่าผู้แก่ของหมู่บ้านพูดเรื่องนี้บ่อย ๆ เรื่องนี้ไม่มีใครที่ไม่รู้ จะเห็นได้ว่า หากสามารถปฏิบัติคุณธรรมได้แท้จริง มีความกตัญญูสงเคราะห์ผู้ยากไร้ เผยแผ่ธรรม บำเพ็ญให้กรรมบริสุทธิ์ รู้บุญคุณรู้ตอบแทนเข้าวัดบูชาพระพุทธะ จนจิตธรรมซาบซึ้งพระพุทธะ เมื่อใจสวดพุทธะบรรดาสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเหล่าพุทธะก็ตอบสนอง ไม่มีเรื่องใดไม่สำเร็จนับประสาอะไรกับการโปรด
หากสามารถบำเพ็ญกุศล ถึงแม้ไม่มีบุญจะโปรด เมื่อจิตภาวนาก็สามารถโปรดวิญญาณผู้วายชนม์ได้ กุศลทั้งหลายก็ไม่พ้นไปจากพื้นจิตใสสะอาดกับคุณภาพของกุศล หากไม่บำเพ็ญกุศล เอาแต่พิธีกรรม จะมีประโยชน์อะไร?
บันทึกโดย กี๊เฮี่ยวน้ำ