ตกเบ็ดไม่เมตตา
กวนอิม
การตกเบ็ดหรือกีฬาตกปลาสังคมถือเป็นกีฬาบันเทิงอย่างหนึ่ง จะเห็นร้านค้าที่ขายอุปกรณ์ตกปลาเจริญเกิดขึ้นตามหัวเมืองชายทะเล รายการบันเทิงที่ถือเป็นเกมกีฬาที่ถูกต้องนี้น่าสนใจถึงประสิทธิผลเกมกีฬาที่สามารถทำให้ร่างกายแข็งแรง ทำให้อารมณ์สบาย ทำให้เกิดใจรักใจเมตตาผู้ที่ตกเบ็ดหาความบันเทิงทางนี้พูดว่า กีฬานี้รักษาให้มี "อารมณ์อดทน”
คนที่ตกเบ็ดยังบอกกับฉันว่า การตกปลานี้ท่านปราชญ์เกียงไท่กง เป็นผู้ค้นพบ ท่านถือเป็นอาจารย์ทางด้านนี้ ทั้งได้ยินมาว่าเกียงไท่กง มีความบันเทิงไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทั้งนี้เพราะเบ็ดของเขาเป็นชนิดพิเศษ คือมีลำไม้ มีสาย มีเหยื่อ แต่ไม่มีเบ็ดแหลมเพราะฉะนั้นจึงมีคำกล่าวว่า“ เบ็ดตกปลาของเกียงไท่กงมีลักษณะตรงผู้ยินยอมก็ให้ตกติดเบ็ด” เพราะฉะนั้นท่านจึงกลายเป็นแบบอย่างของปราชญ์ที่ยอดก็อยู่ที่เบ็ดของท่านต่างจากคนอื่น ไม่มีเหยื่อที่หลอกลวงและซุกซ่อนเครื่องสังหารที่คมเบ็ดไว้ นั่นคือทรวงอกที่กว้างใหญ่ไพศาลดังท้องทะเล เอา“เบ็ด” จิตที่เป็นมิตรเพื่อให้ลูกปลาเข้าใกล้ปราชญ์ ให้ปราชญ์สนิทสนมกับลูกปลา ทั้งสองฝ่ายเป็นมิตรกัน ล้วนมีความอิสระเสรี ท่านจึงไม่อายที่จะเป็นอาจารย์ตกปลาของคนในยุคปัจจุบัน
การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอย่างโหดร้ายต่อสัตว์น้ำ เป็นการทำให้อารมณ์สบายหรือ? แล้วจะยกย่องว่าเกิดใจรักใจเมตตาได้หรือ แล้วขนานนามว่าเป็น“ กีฬาตกปลา” ถือว่าเป็นความบันเทิงที่ถูกต้องบอกให้สังคมสนับสนุน ถ้าอย่างนี้แล้ว การพูดว่าสรรพสัตว์มีความเสมอภาคกัน บังเกิดใจเมตตาปกป้องชีวิตปล่อยชีวิต จะมิกลายเป็นมหาโจรภัยหรอกหรือ
วันหยุด ฉันมักไปตามหัวเมืองริมทะเล เห็นพวกเขาเป็นกลุ่มที่ดำเนินกีฬาตกปลา ส่วนใหญ่มักเป็นผู้กลางคน และก็เป็นผู้มีการศึกษาทั้งยังมีผู้ฝึกสอนด้วย ฉันสำรวจพวกเขาอย่างจริงจัง สภาพจิตของเขาที่จับคันเบ็ด ในบรรดาพวกเขา มีบางคนตกไม่ได้เป็นเวลานานมีอาการคบกรามเกาหู ท่าทางเหมือนจะทำอย่างไรได้ เห็นบางคนตกได้เหมือนได้ของมีค่า ทันใดตาเขม็งอิจฉา บางคนตกได้ตัวใหญ่ คนทั้งฝูงก็พากันกระโดดโลดเต้น อารมณ์ไม่อยู่กับตัว (มองดูคล้ายเล่นพละทั้งกลุ่ม) หรือบางทีจะได้ตัวใหญ่อยู่แล้ว ปลาหลุดเบ็ดตกไปพวกเขาทั้งฝูงก็จะกระทืบเท้าตบอก มองไปที่เวิ้งว้างอย่างเสียดาย(คล้ายเล่นพละทั้งกลุ่ม)
อารมณ์แบบนี้ คือ โลภ โกรธ หลง ไม่ว่าจะเป็นใจรักเมตตาอย่างนี้จะบ่มให้เป็นคนใจรักใจเมตตาไม่ได้ หวนรู้สึกเหมือนพวกเขามีท่อนไม้อยู์ในมือ อารมณ์ดีใจโกรธเสียใจร่าเริงแบบนี้ ที่สุดก็ลงเอยด้วยความเจ็บปวดมาก
“ผู้ยินยอมติดเบ็ด” การไม่ห่วงพวกปลา ไม่รู้ว่าวิญูญาณของสรรพสัตว์ที่แตกต่างกัน ในเหยื่อที่อร่อยได้ซ่อนอาวุธร้ายไว้ พวกปลาไม่มีความผิด เพื่อความอยู่รอดจึงหลงถูกฆ่าอย่างโหดร้าย เป็นความป่าเถื่อนไร้ธรรมที่น่าสยดสยอง
ไม่เพียงจิตเขาสยดสยองในจิตตน ยังป่าเถื่อนไร้คุณธรรม
ตกเบ็ดไม่เมตตา
ฉันสวดอมิตตาพุทธให้แก่ผู้ตกเบ็ด
สวดอมิตตาพุทธให้แก่พวกปลา อมิตตาพุทธ
