มิใช่เรื่องธรรมดา
วันที่ยี่สิบเอ็ด เดือนตุลาคม ปีหมินกั๋วที่ห้าสิบสามคือ เมื่อประมาณยี่สิบสี่ปีก่อน หนังสือพิมพ์ยูไนเต็ดเดลี่หน้าสาม ได้ตีพิมพ์คดีสยองขวัญเรื่องหนึ่ง ที่เกิดขึ้นในท้องที่ตำบลหลินเน่ย ไต้หวัน ซึ่งประชาชนให้ความสนใจติดตามเรื่องราวเป็นไปอย่างมากมาย
กล่าวคือนางสาวซูเอวี้ยชุน อายุสิบห้าปี เป็นบุตรีคนที่สามของนายซูฉางเกิง ซึ่งมีอาชีพทำนา วันหนึ่งเมื่อสามปีก่อน เธอออกไปเลี้ยงควายตามตามปกติที่กลางทุ่งนาหน้าบ้านของเธอเอง แล้วก็กลายเป็นศพ ครั้งนั้น พ่อแม่ของเธอเข้าใจว่า ลูกสาวคงตายเพราะถูกควายขวิด เนื่องจากควายเกิดอารมณ์เปลี่ยว จึงได้จัดการฝังศพไปตามประเพณี โดยไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร แต่หลังจากที่นางสาวซูเอวี้ยชุนตาย ทุกๆคนพอตกค่ำคนในบ้านก็มักจะเห็นวิญญาณของเธอมาวนเวียนอยู่แถวบ้าน ทุกคนเข้าใจว่าที่เป็นเช่นนี้เพราะซูเอวี้ยชุนมีความกตัญญู ห่วงใยพ่อแม่ จึงวนเวียนมาเยี่ยมไม่ขาด นั่นก็เป็นเหตุผลส่วนหนึ่ง
อีกเรื่องหนึ่งเพิ่งมาทราบเอาภายหลังว่า วันที่เกิดเหตุ ขณะที่นางสาวซูเอวี้ยชุนกำลังเลี้ยงควายอยู่กลางทุ่งนาตามลำพัง พลันก็มีชายหนุ่มคนหมู่บ้านเดียวกันคนหนึ่ง(ขอสงวนนาม) อ้อมมาข้างหลัง ใช้ความกำยำล่ำสันของร่างกาย ที่เหนือกว่าเด็กสาวหลายเท่าตรงเข้าล็อคคอ แล้วกระทำการข่มขืนเธอ หลังจากนั้นด้วยความกลัวว่านางสาวซูเอวี้ยชุนจะไฟ้องพ่อแม่เอาผิดเขาตามกฎหมาย ชายคนนั้นจึงเค้นคอเธอจนถึงแก่ความตาย ก่อนที่ชายคนร้ายจะหลบหนีไปจากที่เกิดเหตุ ขณะนั้นบังเอิญหญิงชราคนหนึ่งชื่อนางอุ้ยอวี้เหมย อายุหกสิบสองปีผ่านมาเห็นเข้าพอดี คนร้ายจึงขู่สำทับหญิงชราว่า หากนำเรื่องนี้ไปบอกใคร เขาจะฆ่าทุกคนในครอบครัวของหญิงชราให้หมด ว่าแล้วก็เดินลอยนวลจากไปอย่างอาจหาญ
นางอุ้ยอวี้เหมยรู้จักชายคนนี้ดี เขาเป็นนักเลงอันธพาลประจำหมู่บ้าน ทำความชั่วร้ายได้ทุกอย่างโดยไม่เกรงกลัวใคร เมื่อถูกขู่เช่นนี้ อีกทั้งนางก็เห็นว่าไม่ใช่เรื่องอะไรของตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือกลัวความเดือดร้อน นางอุ้ยอวี้เหมยจึงปิดปากสนิทมาตลอดเวลาสามปี มาระยะหลังนี้ นางอุ้ยอวี้เหมยนอนไม่หลับทุกคืน พอหลับตาลง นางก็จะเห็นวิญญาณของเด็กสาวซูเอวี้ยชุนผมยาวรุงรังปลกหน้า มาคุกเข่าอยู่ที่หน้าเตียงนอนของนางวิงวอนของร้องอย่างน่าเวทนา ขอให้นางช่วยเป็นพยาน แจ้งความจับตัวคนร้ายให้ด้วยสามปีที่ผ่านมา ความชั่วของชายคนร้ายยังถูกปกปิดอยู่ได้ เพราะชะตาของเขายังไม่ถึงฆาต
บัดนี้เด็กสาวซูเอวี้ยชุนได้รับพระอนุญาตจากพญายมแล้ว ให้มานำตัวชายคนร้ายไปได้ เธอจึงเฝ้าคุกเข่าวิงวอนหญิงชราอยู่ทุกคืน ขอให้ช่วยเปิดเผยเรื่องราวความเป็นจริง ที่เธอถูกข่มขืนแล้วถูกฆ่าตายเมื่อสามปีก่อน การช่วยเหลือให้จับตัวคนร้ายมาลงโทษนี้จะเป็นบุญกุศลส่งผลให้หญิงชรามีอายุมั่นขวัญยืน พ้นจากโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวง นางอุ้ยอวี้เหมยหนักใจกับเรื่องนี้มาก ตัดสินใจไม่ถูกว่าควรจะทำอย่างไรดี จะแจ้งความก็กลัวคนร้าย จะไม่แจ้งความก็ทรมานใจอับอายต่อมนุษยธรรมเป็นเช่นนี้อยู่นาน
จนในที่สุดหญิงชราตัดสินใจแจ้งความ ในโลกนี้หากคนดีพากันเกรงกลัวคนชั่วร้ายหมด คนดีก็จะอยู่ไม่ได้ คนที่ทำผิดคิดร้ายจึงสมควรได้รับโทษไปตามนั้นคนที่ช่วยปกปิดความผิดแก่คนชั่วร้าย คนนั้นคือคนชั่วร้ายเช่นเดียวกัน หรืออาจจะยิ่งกว่า เพราะเท่ากับส่งเสริมให้คนชั่วร้ายฮึกเหิม ทำความชั่วร้ายได้ยิ่งขึ้นและต่อๆไป
วันรุ่งขึ้น นางอุ้ยอวี้เหมยก็ไปพบนายหลินหยันเจ้าหน้าที่ป่าไม้ซึ่งเป็นคนรู้จักกัน เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง นายหลินหยันเป็นคนดีมีมนุษยธรรม พอรู้เรื่องก็ไม่รอช้า รีบนำความเข้าแจ้งสารวัตรสอบสวนพันตำรวจเฉินเซี่ยนหนันทันที คดีนี้ เป็นอันคลี่คลายจับคนร้ายมาลงโทษได้ตามความผิดในเวลาอันรวดเร็วต่อมา ด้วยความเอาใจใส่ของทุกคนที่รู้เห็น ที่ได้รับฟังที่มีหน้าที่ดูแลปกครองบ้านเมือง ตลอดจนประชาชนที่ให้ความสนใจติดตามเรื่องราวโดยมิได้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา เรื่องที่เกิดขึ้นกับเด็กสาวลูกชาวนาคนหนึ่ง ทำไมจึงเป็นข่าวเกรียวกราว ที่ทำให้ประชาชนเฝ้าติดตามข่าวคืบหน้าได้มากมายเช่นนี้ นั่นเป็นเพราะทุกคนเห็นว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของสังคม สังคมจะดีจะชั่ว ท่านทราบหรือไม่ว่า ใครเป็นผู้กำหนด หากมิใช่คนในสังคมเอง
