จอมจักรพรรดิสิ้นโคตร

จอมจักรพรรดิฉินซี ขึ้นเสวยราชบัลลังก์เมื่อพระชนมายุได้สิบสามชันษา พระชนมายุได้ยี่สิบ ก็เริ่มใช้แผนหวังจะเป็นใหญ่ ปกครองดินแดงทั่วทุกแคว้นอันไพศาล เมื่อยกทัพไปรุกรานแย่งชิงบ้านเมืองต่างๆ ได้หมดแล้วดังประสงค์ก็ยิ่งผยอง ถือว่าพระองค์นั้นกล้าแข็งยิ่งใหญ่กว่าฮ่องเต้องค์ไหนๆ ในอดีตจึงขนานนามพระองค์เองว่า "ฉินซีฮ่องเต้" หมายถึงมหาราชจอมจักรพรรดิผู้เป็นปฐมวงศ์องค์แรก และหวังว่ารัชทายาท ลูก หลาน เหลน ก็จะต้องรับช่วงความเป็นมหาราชต่อไปนับพันนับหมื่นรัชสมัยไม่จบสิ้น

     ฉินซีฮ่องเต้ระเริงในอำนาจวาสนา จึงเริ่มสร้างพระราชวังไว้เพื่อเสวยสุข  มีอาณาบริเวณกว้างไกลถึงสามร้อยกว่าลี้ นอกจากนั้น ยังสร้างพระราชฐานรอบนอกอีกเจ็ดร้อยกว่าแห่ง เจาะภูเขาสร้างมหาสุสานสำหรับเป็นที่พักผ่อนนอนหลับของพระศพของพระองค์เอง โดยสร้างเป็นพระราชวังอยู่ภายในมหาสุสาน และบรรจุแก้วแหวนเงินทองไว้เต็มเพียบ เฉพาะงานสร้างสองรายการนี้ ต้องเกณฑ์ชายฉกรรจ์ไปทำงานถึงเจ็ดแสนกว่าคน มหาสุสานใช้เวลาสร้างอยู่สิบสองปีก็ไม่แล้วเสร็จ แม้จนกระทั่งพระองค์สวรรคตก็ยังไม่แล้วเสร็จ เมื่ออำนาจวาสนาสูงเทียมฟ้า ฉินซีฮ่องเต้ก็คิดว่าพระองค์จะสามารถฝืนกฏธรรมชาติได้ จึงมีพระบัญชาให้หายาอายุวัฒนะมาถวาย พระองค์อยากเป็นใหญ่ในโลกนี้ตลอดกาล จึงมีพระบัญชาให้ขุนนางหลี่ซือ เปลี่ยนแปลงแก้ไขกฏหมายและระบบการปกครองเสียใหม่ ให้ใช้วิธีปกครองประชาราษฎร์เยี่ยงคนเขลาเบาปัญญา พระองค์กลัวจะต้องสูญเสียความเป็นใหญ่ จึงมีพระบัญชาให้สร้างกำแพงหมื่นลี้ (กำแพงเมืองจีน) เพื่อปิดกั้นอาณาเขต ป้องกันการรุกรานจากชนกลุ่มน้อยรอบนอก พระองค์กลัวจะมีคนแข็งข้อ จึงมีพระบัญชาให้จับนักศึกษา และผู้ทรงคุณวุฒิทั้งหมดฝังทั้งเป็นพร้อมกับเผาตำราทั้งหมดไม่ให้มีเหลือ

     ฉินซีฮ่องเต้ครอบครองประเทศจีนโดยเอกภาพเมื่อพระชนมายุได้สามสิบเก้าชันษา  ดำรงความเป็นหนึ่งได้สิบเอ็ดปี จนกระทั่งพระชนมายุได้ห้าสิบ ในระหว่างนั้นเคยประพาสทั่วประเทศจีนห้าครั้ง แล้วพระองค์ก็ประชวร และสวรรคตที่มณฑลเหอเปยในระหว่างทางของการประพาสครั้งสุดท้ายนั่นเอง ก่อนฉินซีฮ่องเต้สวรรคต พระองค์ได้จัดเตรียมพินัยกรรมไว้แล้วหนึ่งฉบับ กำหนดไว้ว่า หากพระองค์ถึงกาลสวรรคตให้แต่งตั้งรัชทายาทองค์โตคือ ราชบุตรฝูซูขึ้นครองราชย์สืบต่อไป แต่พินัยกรรมฉบับนั้น ยังมิทันได้ประกาศเป็นทางการพระองค์ก็สวรรคตเสียก่อน ผลก็คือ ขุนนางหลี่ซือขุนนางเจ้าเกา และองค์ชายหูไฮ่ ร่วมกันแก้ไขพินัยกรรมเสียใหม่แต่งตั้งให้เจ้าชายหูไฮ่เป็นราชบุตร ขึ้นเสวยราชย์ และวางแผนให้ราชบุตรฝูซูจัดการฆ่าตัวตาย มาดูกันซิว่า หลังจากที่ฉินซีฮ่องเต้สวรรคตแล้ว ผลกรรมชั่ว ได้ตอบสนองต่อรัชทายาทของพระองค์อย่างไรบ้าง

     ข้อหนึ่ง : จากการวางแผนของขุนนางหลี่ซือ ขุนนางเจ้าเกาและองค์ชายหูไฮ่  ราชบุตรฝูซูซึ่งเป็นรัชทายาทองค์โตต้องฆ่าตัวตายเป็นอันดับแรก

    ข้อสอง : เมื่อเจ้าชายหูไฮ่ขึ้นครองราชย์ นอกจากไม่มีความสามารถ  และไม่สนใจต่อการปกครองดูแลบ้านเมืองแล้ว ภายในเวลาหนึ่งปี หูไฮ่ก็ได้สังหารพี่ชายของตน อันเป็นการกำจัดเสี้ยนหนามเสียสิบสององค์ จากการวางแผนของขุนนางเจ้าเกา พี่ชายอีกองค์หนึ่งของหูไฮ่ ฆ่าตัวตายด้วยความกลัว ยิ่งกว่านั้น หูไฮ่ยังฆ่าพี่หญิงของตนอีกสิบสององค์อีกทั้งฆ่าญาติพี่น้องของพี่ชาย พี่หญิง เขย สะใภ้ อีกนับจำนวนไม่ถ้วน พระโอรสพระธิดาของจิ๋นซีฮ่องเต้ ซึ่งมีอยู่ทั้งหมดรวมยี่สิบหกองค์ ต้องตายไปเสียยี่สิบห้าองค์ ที่เหลืออยู่องค์เดียวคือ "หูไฮ่" นั่นเอง

    ข้อสาม : หลังจากที่หูไฮ่ขึ้นครองราชย์แล้ว เจ้าเกาขุนนางชั่วร้ายก็ยุยงส่งเสริมมอมเมาหูไฮ่ทุกวิถีทาง ในที่สุดอำนาจการปกครองก็ตกอยู่ในมือเจ้าเกา หูไฮ่ก็ได้แต่ลุ่มหลงเพลิดเพลินอยู่กับนางสนมนางกำนัลในวังทุกวันทุกคืน ชั่งเวลาไม่ถึงสองปี บัลลังก์ที่ฉินซีฮ่องเต้หวังไว้ว่าจะเป็นสมบัติเฉพาะราชตระกูลตน ก็ถูกขุนนางรุมทึ้งแย่งชิงกันขุนนางหลี่ซือและขุนนางเจ้าเกาเป็นคู่ต่อสู้กันเองในกาลนี้ ผลสุดท้าย เจ้าเกาเดินแต้มสูงกว่า หลี่ซือจึงถูกหูไฮ่ฮ่องเต้ลงพระอาญาในฐานะกบฏต่อบ้านเมือง หลี่ซือ ผู้ซึ่งเคยเสนอพระโองการต่อฉินซีให้ฝังบัณฑิตทั้งหลายทั้งเป็น และสังหารทำลายล้างประชาราษฎร์ ฯลฯ บัดนี้เขาต้องตกเป็นผู้ถูกประหารเสียเอง เขาถูกตัดท่อนกลางลำตัว ตายด้วยความทุกข์ทรมานซากศพของเขาถูกนำไปโยนทิ้งไว้กลางเมือง ให้ผู้คนถ่มน้ำลายเหยียบย่ำ ญาติพี่น้องของหลี่ซือถูกประหารสามชั่วโคตร ซึ่งรวมทั้ง ตา ยาย พี่น้องฝ่ายแม่ และฝ่ายพ่อตาของหลี่ซือด้วย โทษประหารสามชั่วโคตรข้อนี้ เป็นบทบัญญัติของบ้านเมือง ที่หลี่ซือเป็นผู้กำหนดขึ้นในสมัยฉินซีฮ่องเต้นั่นเอง

    ในครั้งนั้นหลี่ซือทูลเสนอต่อฉินซีฮ่องเต้ว่า "มันผู้ไดคิดจะฟื้นฟูวัฒนธรรมประเพณีโบราณ  ให้ฆ่าสามโคตร"

    ผลสุดท้ายกฏบัญญัติที่ตนเป็นผู้กำหนดขึ้นก็ได้ตอบสนองแก่ตน

    ข้อสี่ : จากนั้นต่อมาอีกปีกว่า เจ้าเกาก็ปลงพระชนม์หูไฮ่ แล้วแต่งตั้งจื่ออิงซึ่งเป็นราชบุตรของฝูซูขึ้นเป็นหุ่นเชิดปกครองแผ่นดิน  จื่ออิงรู้ดีเกี่ยวกับการตายของฝูซูผู้เป็นบิดา ในครั้งนั้นว่าเกิดจากการวางแผนของเจ้าเกา ฉะนั้นจึงเตรียมการแก้แค้นไว้ เมื่อเจ้าเกาเข้าทูลเชิญจื่ออิง ให้เสด็จขึ้นประทับบัลลังก์ในเช้าวันนั้น จื่ออิงก็ร่วมมือกับพระโอรสของตนสังหารเจ้าเกาเสีย อีกทั้งลงพระอาญาฆ่าสามชั่วโคตรของเจ้าเกาขุนนางผู้คิดร้ายต่อราชบัลลังก์ฉินมาตลอดชีวิต

     ข้อห้า : จื่ออิงครองราชบัลลังก์ฉินได้สี่สิบหกวันก็ยอมปราชัยให้แก่หลิวปัน  (ซึ่งต่อมาภายหลังคือฮั่นเกาจูหรือฮั่นโกโจผู้เบิกชัยราชวงศ์ฮั่นอันเกรียงไกร) และต่อมาไม่นานจื่ออิงก็ต้องจบพระชนม์ชีพลงด้วยคมอาวุธของเซี่ยงอวี่ (ซึ่งต่อมาคือ ฉู่ป้าอ๋วง หรือ ฌ้อปาอ๋องผู้เหี้ยมหาญ) เซี่ยงอวี่ยกทัพเข้าเมืองฉิน สังหารจื่ออิงและจุดไฟเผาพระราชวังที่ฉินซีฮ่องเต้อุตส่าห์เกณฑ์ชายฉกรรจ์นับแสนสร้างไว้เป็นที่สุขสำราญส่วนพระองค์

    ฉินซีฮ่องเต้ ดำรงความเป็นหนึ่งในแผ่นดินได้เพียงสิบเอ็ดปี หลังจากนั้นสามปีราชวงศ์ฉินถูกล้มล้างไป  ฉินซีฮ่องเต้ไม่ได้นำอะไรติดตัวไปเลยที่อุตส่าห์วางแผนใช้กลอุบายต่างๆ ไว้มากมายเหลือเพียงบาปเวรที่เกิดแก่รัชทายาท และพระองค์จะต้องไปรับโทษด้วยตนเองต่อไปเท่านั้น แล้วที่สุดของที่สุด ราชสมบัติของฉินซีฮ่องเต้ต้องการจะดำรงรักษาไว้ เฉพาะราชสกุลของพระองค์ต่อไปนับหมื่นนับพันปี ก็ไม่มีอะไรเหลือไว้เป็นของพระองค์ หรือรัชทายาทองค์ใดแม้แต่น้อย พระองค์ไม่มีเหลือแม้รัชทายาทสืบสกุล พระองค์หมดสิ้นแม้โคตรวงศ์พงศาจริงๆ