ชาวอินเดียบางคน นิยมจับลิงไปเลี้ยงเพื่อใช้งาน เขาใช้วิธีจับง่าย ๆ คือ เอาบ่วงเชือกเงื่อนกระตุกคล้องไว้ที่ปากไหในไหใส่ผลไม้ที่ลิงชอบกินไว้ นำไหไปตั้งไว้ในบริเวณที่ลิงเห็นได้ ไม่นานลิงก็จะเข้ามาใกล้
เมื่อลิงเห็นผลไม้ในไห ด้วยนิสัยชอบฉกฉวย เห็นแก่ได้โดยไม่เลือก ลิงจะเอื้อมมือล้วงลงไปในไหเพื่อหยิบผลไม้นั้นทันที ผลไม้ลูกใหญ่กว่ากำมือ ทำให้ลิงชักมือออกจากปากไหที่แคบกว่ากำมือไม่ได้
มันพยายามจะชักกำมือออกจากไหโดยไม่ยอมปล่อยผลไม้ในกำมือออก บางตัวถึงกับยกไหหนีเข้าป่าไป ถ้าเจ้าของกับดักซุ่มอยู่ที่นั่น ก็จะกระตุกเชือกรัดข้อมือลิงผูกไว้กับต้นไม้แล้วครอบแหจับลิงได้อย่างง่ายดาย
คำถามมีอยู่ว่า....ทำไมลิงไม่ยอมปล่อยมือจากผลไม้
ทำไมลิงจึงไม่พอใจอยู่แค่ผลไม้ที่เก็บกินได้ตามธรรมชาติ
ทำไมลิงจึงไม่ดูให้ดีก่อนที่จะล้วงมือลงไปในไห
...มีคำถามอีกมากมายว่า ทำไม ทำไม
มีคนตอบว่า “เพราะเขาเป็นลิง”
คนกับสัตว์ วัดกันที่ วิจารณญาณ
อีกสันดาน นานเนิ่นมี ที่สั่งสม
โลภ อยาก ใคร่ ตายไม่กลัว กลัวอดตรม
จึงซานซม ระทมรับ กับดักมาร