อาจารย์เคยพูดบ่อยๆ การบำเพ็ญแต่ละคนล้วนกลมเกลียวกัน ความคิดเห็นเหมือนกัน ถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน ไม่สร้างความทุกข์ยากให้เวไนย ต่อผู้ที่มีความผิดหวังต้องใช้ความรัก ความเอาใจใส่ไปปลอบโยนให้กำลังใจเขา ยกตัวอย่าง อยู่ต่อหน้าผู้ที่เคยหย่าร้างมาแล้ว ก็อย่าไปพูดว่าครอบครัวเรามีความสุขเหลือเกิน ลูกๆก็น่ารักและเก่งกันทุกคน ไม่ต้องไปอวดอ้างเช่นนี้ ถึงแม้ครอบครัวเจ้ามีความสุขจริง แต่เราก็อย่าไปสร้างความไม่สบายใจให้เวไนย ต้องผูกบุญสัมพันธ์กับเขาทั้งหลาย ชาวบ้านจึงจะไม่พูดว่า มันก็เท่านั้นแหละ อยู่ต่อหน้าคนพิกลพิการ อย่าไปพูดเรื่องสุขภาพ เช่นอย่าไปอวดว่าฉันวิ่งเร็วได้แคjไหน อาทิตย์ก่อนยังไปปีนเขา เหมือนไปแสดงว่าเจ้าเป็นคนแข็งแรง เพราะเรื่องราวเหล่านี้คนพิการเขาทำไม่ได้ เราจึงอย่าไปอวดต่อหน้าเขา ควรใช้คำพูดไพเราะไปให้กำลังใจเขา
ความสำเร็จของผู้อื่นเราต้องชมเชย เวไนยส่วนใหญ่มีใจอิจฉา ชาวบ้านพูดว่าผู้นี้มีความสำเร็จ มีความสำเร็จ หาเงินได้เยอะ แต่ว่าเงินเขาหามาได้โดยไม่บริสุทธิ์ มักชอบใช้คำว่า แต่ว่า..... อย่าให้มี ใจอิจฉา เราไมต่อว่าเวไนยทั้งหลาย ต้องพยายามยกย่องชมเชยเขา แต่ไม่ควรเสแสร้งแกล้งชม ต้องให้ความเหมาะสม ต่อผู้ที่กำลังผิดหวัง เสียอกเสียใจเราใช้ปิยวาจาไปปลอบโยนเขา เขาก็จะขอบคุณเรา คนเขาผิดหวังกำลังคิดจะฆ่าตัวตายเจ้าต้องรีบไปช่วยเขา ช่วยเขาไว้ หนึ่งชีวิต บุญกุศลมากมาย ไม่ถูกอารมณ์ก็คิดฆ่าตัวตายเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก จะต้องเข้มแข็ง ต้องเข้าใจชีวิตให้ทะลุปรุโปร่ง ก่อนอื่นต้องเข้าใจให้ชัดเจนว่า ชีวิต คือ อนิจจัง มาหรือไปไม่เที่ยงแท้