โอวาทพระบุพวิสุทธิเทพ
การเรียกร้องขององค์ศักดิ์สิทธิ์สูงสุดนั้น เวไนย์สัตว์มีหรือจะไม่รู้ แม่ลูกใจสื่อถึงกันพวกเธอจะไม่คิดถึงหรือ ความสัมพันธ์แม่ลูกจะยอมที่จะทิ้งขว้างไปหรือ แม่ทำเพื่อเวไนย์ ทุกวันแม่เจ็บซ้ำเสียใจคร่ำครวญอยู่เสมอ ๆเวไนย์ไม่คิดที่จะหวนคืนกลับบ้าน ยิ่งตกต่ำยิ่งจมลึก แม้แต่เทพพุทธที่ตักเตือนชักจูงก็ยิ่งทำเหมือนม้าคนองลม แม้แต่จะสนใจเหลียวมองสักนิดก็ไม่มี มิน่าเล่า เทพพุทธจึงถอดถอนใจแกว่งศีรษะตรัสว่า “เวไนย์สัตว์โปรดยากจริง” ดังนั้น องค์ศักดิ์สิทธิ์สูงสุดจึงต้องปล่อยมารลงมาสั่งสอนเก็บพวกหยาบชั่ว ขณะเดียวกันก็สามารถทดสอบคนที่มีใจปฏิบัติบำเพ็ญธรรมว่ามีใจธรรมหรือไม่ เพื่อสะดวกในการแบ่งแยกดีชั่ว โดยให้ดีขึ้นสวรรค์ให้ชั่วตกนรก หากเป็นเช่นนี้ ก็จะชำระล้างสภาวะโลกให้สะอาด จึงจะไม่ทำให้คนดีต้องถอดถอนใจว่า กรรมตอบสนองดีชั่วไม่ชัดเจน
ถ้าหากเป็นเช่นนั้นงานกุศลก็จะไม่มีใครอยากจะทำ จึงทำให้คนทำแต่ความชั่วร้าย เพราะฉะนั้นในขณะนี้ความหายนะของโลกจึงเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน จะเห็นว่าฟ้าดินมีการแปรเปลี่ยนบ่อย ๆ แต่ทางใต้ของชมพูทวีปในขณะนี้ถือว่าสงบเงียบที่สุด เป็นเขตแดนของความดีบรรดาเซียนพุทธก็ล้วนจุติมาสู่เขตแดนนี้มาก นี่คือว่าเป็นบุญวาสนาของเหล่าเวไนย์ เพราะฉะนั้น อาตมาจึงหวังให้พวกเจ้าจงทนุถนอมสภาวะเช่นนี้ให้ดีโอกาสดีเช่นนี้ไม่ใช่มีอยู่ตลอด พวกเจ้าต้องรีบรู้สึกตื่น แล้วรีบบำเพ็ญวิถีคุณธรรมให้ดี ๆ ก็จะพ้นปุถุชนสู่อริยชนในเร็ววัน จะได้ไม่ต้องทนทุกข์ในวัฏสงสารอีกต่อไป
