ปากช่างดีร้าย

เทพยดา เมฆขาว

       ปากเป็นทวารหนึ่งของคน เป็นทางเข้าออกเป็นจ่าของอวัยวะทั้งห้า แต่ละวาจาแต่ละคำพูดล้วนอยู่ที่ปาก กลไกแห่งความร้ายก็อยู่ที่ปาก ลิ้นอันเป็นจ่าของดาบมังกรก็อยู่ที่ปาก ปากจึงเป็นผู้จัดการของใจด้วยเมื่อพูดออกไปแล้วก็เก็บเข้ามาไม่ได้ การอบรมบ่มคุณธรรมที่ดีก็อยู่ที่ปาก ดังนั้นปากจึงนับว่ามีความยิ่งใหญ่ดุจทะเล มีความเล็กดุจผึ้ง หากชาวโลกไม่ระมัดระวัง ลิ้นเคลื่อนไหวแย่งชิงเข่นฆ่าจนเกิดการแตกแยกแล้ว ความร้ายกาจก็เหมือนทะเลใหญ่ คำพูดที่หลุดจากปาก จะเป็นความเมตตาสัตย์ซื่อ ถ่อมตนชักนำคนไม่ให้เหลวไหล จูงคนสู่ทางถูกต้อง ทำให้คนในโลกไม่แย่งชิง หลอกลวงไม่เหลือความคิดร้ายนี่ก็เป็นจากปาก ดังนั้นความร้ายกาจก็ยากที่จะพูดได้หมด ใจเชือดเฉือนก็เป็นที่ปาก เช่นนี้ผู้มีภูมิปัญญาเต็มพุงแล้วไมมีความยิ่งใหญ่ดุจทะเล มีความเล้่พูด ปากก็ไม่ถูกต้อง ชาวโลกที่อยากให้ใจสะอาดก็ต้องบำเพ็ญวจีให้มีคุณธรรม หากกว้างไกลก็สำเร็จยิ่งใหญ่ แต่ไม่ใช่ทำปากอย่างคมมีด ก็จะเสื่อมคุณธรรมระมัดระวังให้ดี มิฉะนั้นเมื่อเห็นชาวโลกเผชิญกับเรื่องเล็ก ๆ ก็จะพูดว่าฉันอุทิศ มองดูเหมือนพูดพล่อย ๆ ที่สุดไม่เป็นเช่นนั้น อย่างนี้ไม่ใช่ความผิดของปาก