เกิดมาทำไม

ร.ต. เจ้าประเวศ ณ เชียงใหม่

     ผู้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันเดียวกัน เมื่อเวลาผ่านไป 15 ปี 20 ปีจะพบว่าเพื่อนร่วมรุ่นบางคนมีความเจริญอย่างไม่น่าเชื่อ บางคนก็ยังคงผจญชะตากรรมอันเลวร้าย มีความเป็นอยู่อย่างลำบากยากแค้นอย่างไม่น่าเป็นไปได้ ถ้าเราจะเอาความประพฤติดี ประพฤติชอบเป็นหลักก็มีเหตุการณ์บางอย่างทำให้สงสัย เพราะผู้มีอำนาจวาสนาบางคนก็มีพฤติกรรมอันเลวทรามต่ำช้า หากจะถือผลงานเป็นข้อพิจารณา ก็ไม่รู้สึกปลอดโปร่งใจ เพราะบางคนก้าวขึ้นสู่ที่สูงโดยไม่มีผลงานดีเด่นแม้แต่ชิ้นเดียว ถ้าจำใช้ผลบุญในอดีตชาติเป็นหลัก ในการพิจารณาก็เป็นเรื่องรู้ยากเห็นยาก เข้าใจยาก

         ผู้มีบุญบารมีใกล้เคียงกัน ประกอบการบุญการกุศลมาในระดับเดียวกันก็ควรจะมีสภาพความเป็นอยู่คล้ายคลึงกัน ได้รับความสุข ความทุกข์เท่าเทียมกัน แต่ก็มีหลายครั้งหลายกรณีที่สภาพการณ์มิได้เป็นเช่นนั้น สิ่งที่เป็นเหตุสำคัญให็เกิดความแตกต่างกัน ทางกฎแห่งกรรมอธิบายว่า เป็นด้วยเจตจำนงในการปฏิสนธิ พูดง่ายๆ คือ เกิดมาทำไม

        คนที่เกิดมาชดใช้กรรม จะมีความเป็นอยู่ยากแค้นกว่าปกติ คนที่เกิดมาเสวยผลบุญจะเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว คนที่เกิดมาสร้างบารมีจะไม่สนใจในการสร้างหลักฐาน แต่จะตั้งหน้าตั้งตาประกอบแต่การบุญการกุศล

        1.เกิดมาเพื่อชดใช้กรรม

        เมื่อเป็นมนุษย์ชาติก่อน เขาเคยทำบุญทำกุศลไว้มาก ทำบาปไว้บ้าง บาปไม่เกิน 30 % ของผลกรรมทั้งหมด เมื่อเขาตายทูตสวรค์ได้ลงมารับวิญญาณของเขาขึ้นสู่โลกทิพย์เบื้องบน ครั้นเสวยสุขไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง เกิดความไม่สบายใจที่จะต้องลงมาเกิดเป็นมนุษย์ชดใช้กรรมเก่า 30 % นั้นอีก จึงตัดใจลงมาเกิดก่อนกำหนดผลบุญจะสิ้นลงชั่วคราวเพื่อใช้หนี้กรรม

        เทพผู้ที่ลงมาใช้หนี้กรรมในมนุษย์โลกนี้ จะได้รับความทุกข์ทรมานถูกบีบคั้นทารุณต่างๆ แต่ความเดือดร้อนนั้น ๆจะไม่มีฤทธิ์หันเหให้เขาไปสู่ความชั่วร้ายเป็นอันขาด ครั้นชดใช้ผลกรรมหมดสิ้นแล้ว ก็จะได้กลับไปเสวยสุขบนสวรรค์อีก

        2.เกิดมาเพื่อสร้างบารมี

        เมื่อมนุษย์โลกเกิดความระส่ำระส่าย เดือดร้อน เทพเจ้าผู้ปกครองสวรรค์จะคัดเลือกเทพองค์หนึ่งหรือเทพจำนวนหนึ่ง ส่งลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อช่วยแก้สถานการณ์อันเลวร้ายนั้น เทพผู้เสียสละความสุขในแดนสวรรคค์เพื่อสร้างบารมีเช่นนี้ ตลอดชีวิตจะมีการต่อสู้เพื่อสังคมเพื่อความดีงาม เพื่อเสรีภาพ ต่อสู้อย่างไม่หยุดหย่อน ครั้นภาวะแวดล้อมต่าง ๆพ้นขีดอันตรายแล้ว เทพในร่างมนุษย์ ก็จะละโลกนี้ไป

        ปกติเทพสร้างบารมีจะไม่ยอมเสวยสุข รับความชื่นใจจากผลงานของตนเอง พองานกู้ชาติสำเร็จ ก็จะอำลาโลกทันที กลับไปเสวยสุขในโลกเบื้องสูงต่อไป เพราะฉะนั้นเราจะเห็นคนดีๆ ที่สร้างผลงานแล้วก็จะจบชีวิตทันที

        3.เกิดมาเพื่อเป็นประมุข เกิดมาเพื่อเป็นผู้นำ

        เทพบางองค์ บางคณะยอมเสียสละความสุขความบันเทิงใจในโลกสวรรค์ ในขณะที่พวกเทพชั้นเดียวกัน ส่วญใหญ่ยังคงเสวยสุขอยู่เบื้องบน ตัวเองยอมจุติลงมาบังเกิดเป็นมนุษย์ในตระกูลกษัตริย์ในราชวงศ์ในตระกูลพรมหมณ์ผู้มั่งคั่งเพื่อเสวยสุข แสวงหาความสำราญในโลกมนุษย์เป็นผู้นำปวงชน ปกครองคนหมู่มากให้มีความสุข เป็นการยอมแลกเปลี่ยนความสุขของอุบัติเทพ กับความสุขของสมมุติเทพ และเป็นการสร้างบารมีพร้อมกันไปในตัวด้วย

        4. หนีนรกมาเกิด

        สัตว์นรกบางคน รับใช้กรรมในนรกยังไม่ทันหมดสิ้น ก็หนีมาเกิดในโลกมนุษย์ ครั้นนายนิรยบาลทราบเรื่องก็จะให้ยมทูตมารับวิญญาณกลับทรมานอีก สัตว์นรกในร่างมนุษย์นี้จะอายุสั้นพลันตายแต่อายุยังน้อย เพราะยมทูตติดตามมาคร่าเอาตัวกลับคืนไป

        5. หนีแดนโจรมาเกิด

        สัตว์ในแดนโจรบางคน ทนทุกข์ทรมานในแดนโจรยังไม่สิ้นกรรมก็หลบหนีสู่มนุษย์โลก ด้วยผลกรรมอันยังคงตกค้างอยู่ เกิดมาจะเป็นคนพิการแต่กำเนิด หรือมิฉะนั้นก็มีอุบัติเหตุทำให้กลายเป็นคนพิการในที่สุด

        6.หนีแดนเปรตมาเกิด

        เปรตที่ยังไม่สิ้นกรรม หนีมาเกิดเป็นมนุษย์ จะเป็นมนุษย์ที่อดอยากยากไร้ หิวโหย หาได้ไม่พอปากพอท้อง อดมื้อกินมื้อ หรือกินแต่ของบูดเน่า ของเหลือเดน

        7.หนีแดนปีศาจมาเกิด

        ผู้ที่ชอบรีดนาทาเร้น ใช้เลห์เหลี่ยมอุบายวิธีต่างๆ เอาผลประโยชน์ของคนอื่นมาเป็นของตัว ตายแล้วจะต้องไปต่อสู้ ฟาดฟันกันเองในแดนปีศาจ ปีศาจบางตนใช้กรรมยังไม่สิ้น ก็หนีมาเกิดเป็นมนุษย์

        คนพวกนี้เมื่อเกิดมา จะเป็นคนอาภัพ ได้รับการสบประมาทดูหมิ่นเหยียดหยาม ถูกเอารัดเอาเปรียบจากสังคมและคนที่เกี่ยวข้อง

        8.เกิดมาเพื่อเสวยสุข

        ในอดีตชาติ มนุษย์บางคนทำบุญไว้น้อย ทำบาปไว้มาก ด้วยผลของกรรมชั่วตั้งแต่ 65% ขึ้นไป จึงทำให้เขาต้องไปทนทุกข์ทรมานรับใช้กรรมในอบายภูมิ ครั้นรับใช้ผลกรรมชั่วหมดสิ้นแล้ว ก็กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก เพื่อเสวยสุขผลบุญส่วนน้อยที่ตัวเองได้กระทำไว้

        มนุษย์จำพวกนี้ ส่วนใหญ่จะมีนิสัยเลวร้ายชอบเอาเปรียบชอบคดโกง แล้วได้รับผลของการคดโกง รีดนาทาเร้น เป็นความร่ำรวย มหาศาล เขาจะเสวยสุขในโลกมนุษย์ รอวาระสุดท้ายแห่งชีวิตซึ่งยมทูตจะมารับกลับไปทรมานในอบายภูมิ เช่นเดิมอีก

        9.เกิดมาเพื่อเติมบารมีให้เต็ม

        เทพเจ้าบางองค์ ตั้งความปรารถนาที่จะเป็นพระพุทธเจ้าเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า เป็นพระอรหันต์สาวก ฯลฯ แม้ตัวท่านเองจะมีบุญบารมีมากมายสูงส่งแค่ไหนก็ยังมีความบกพร่องในบารมีบางข้อบางประการท่านจึงได้อำลาพรหมโลกละทิ้งป่าหิมพานต์ หนีจากแดนบาดาลมาเกิดเป็นมนุษย์

        มนุษย์จำพวกนี้เกิดมา จะตั้งหน้าตั้งตากอบโกยเอาแต่บุญบารมีไม่ยอมสะสมหลักฐาน หรือทรัพย์สมบัติอันใดเพื่อตนเอง แม้จะเกิดในตระกูลร่ำรวย ก็ยอมหลีกหนีความสุขไปปฏิบัติธรรม ถ้ามีชื่อเสียงปรากฎขจรขจายขึ้นมา ชื่อเสียงนั้นก็เกิดจากความดีงาม ความเสียสละของท่านหาได้จากการดิ้นรนแสวงหาไม่ ท่านยอมลำบากลำบน ทำแต่ความดีสร้างบารมี ซึ่งในสายตาของคนทั่วไปเห็นว่าโง่ ไม่จำเป็นต้องทำเลย

        10. เกิดมาเพื่อเสวยสุขและทุกข์ตามกรรมที่ทำมาในอดีตชาติ

        มนุษย์บางคนไม่สนใจเรื่องบุญเรื่องบาปไม่รู้เรื่องนรก สวรรค์แต่เขาก็ทำบุญไว้มากกว่าทำบาป บุญกุศลนั้นก็มีไม่ถึง 65 % ไม่มากพอไม่รุนแรงพอ ที่จะส่งเขาขึ้นสวรรค์ ทำบาปไว้เล็กน้อยไม่เกิน 40 % บาปไม่มีอำนาจพอที่จะฉุดเขาลงไปรับความทุกข์ทรมานในโลกเบื้องต่ำ

        มนุษย์พวกนั้นตายแล้วจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก เสวยผลบุญผลบาป ตามกรรมที่ทำไว้ในอดีตชาติ เขาจะใช้ชีวิตเฉกเช่นเดียวกับสามัญชนทั่วไป แสวงหารักแท้ ดิ้นรนเพื่อตำแหน่งหน้าที่การงาน นิยมชมชอบความมีหน้ามีตา ต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งหลักฐานอันมั่นคง หากเขาจะทำความดี เขาก็จะทำความดีด้วยเห็นว่า เป็นหน้าที่ของบุคคลต่อสังคม

     11.เกิดมาเพื่อทำลายล้าง

        มนุษย์บางคนเป็นผู้มากไปด้วยความแค้น ผูกใจเจ็บแม้แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ยอมเสียเปรียบใคร ถือตัวว่าเป็นพระเจ้า ผู้สร้าง พระเจ้าผู้บันดาล จะต้องบันดาลให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับตัวเขาเป็นไปอย่างมีระเบียบตามเขาต้องการ

        หากในอดีตชาติ เขาถูกศัตรูกลั่นแกล้งทรมาน ถูกเพื่อนมนุษย์ใจทรามบางคนหักหลัง ทรยศ คดโกง เขาจะต้องหาทางตอบแทนล้างแค้น ให้สาแก่ใจ ขณะวางแผนงานปฏิบัติการจองเวรอยู่นั้นศัตรูคู่แค้นของเขาก็มีอันต้องจบชีวิตไปเสียก่อน เขาครุ่นคิดด้วยความเสียดาย เสียใจอย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนตลอดชีวิต

        ด้วยอำนาจความแค้น บุคคลนั้นจะเกิดมาร่วมภพ ร่วมชาติกับศัตรูของเขาในชาติก่อน ทำลายล้างผลาญกันแต่ต้นจนจบ

        เป็นลูกเจ้าสำราญ ล้างผลาญทรัพย์สมบัติที่พ่อแม่เก็บออมสะสมไว้เป็นเวลานาน ภรรยาโขกสับสามี จิกหัวสามีใช้เยี่ยงทาส

        อาจารย์กลั่นแกล้งนักศึกษา โยกโย้ยึกยัก ทำจนกระทั่งนักศึกษาต้องออกจากวิทยาลัย โดยไม่ได้รับประกาศนียบัตร

        ประกอบการค้าเล็กๆ น้อยๆ พอเลี้ยงตัวเองได้อย่างสบายก็ถูกนายทุนใหญ่เงินหนาหน้าเลือด ทุ่มทุนดำเนินกิจการแข่งจนตัวเองล่มจมอยู่ไม่ได้

        มนุษย์ทุกคนหลีกหนีความตายไม่พ้น จะต้องพบจุดจบมิวันใดก็วันหนึ่ง เมื่อความตายเป็นเบื้องหน้าแน่นอนเช่นนี้ มนุษย์ก็ควรแสวงหาความตายที่ดีงาม เช่น

        1.ไม่ตายโดยละทิ้งหนี้สินไว้ ไม่ตายโดยทอดทิ้งหนี้การงานหนี้บุญคุณ หนี้น้ำใจ จงสะสางหนี้ต่างๆ ให้บรรเทาเบาบางลงเพราะเมื่อท่านตายไปอาจจะมีเต้าหนี้หน้าเลือดบางคน เสียดายเงินทอง อาวรณ์หนี้สูญของตนเอง เจ้าหนี้จะติดตามข้ามภพ ข้ามชาติมาทำลายล้างท่านได้

        2.เมื่อลูกหนี้ของท่านตายลง ท่านจงปลงตกยกหนี้สินให้เขาไป อย่า อาลัยอาวรณ์ในทรัพย์สมบัติให้มากนัก เพราะความเสียดาย อาลัยรัก จะดึงท่านสู่ภพต่ำหรือภูมิกลาง เพื่อหักล้างบัญชีกับลูกหนี้ในอดีตชาติของท่าน ท่านจะสูญเสียโอกาสอันดี พลาดรายการชื่นสุขในโลกทิพย์สวรรค์เบื้องบน

        3.จงเตรียมใจ เตรียมการไว้ก่อนตายว่า จะไม่บรรทุกหอบหิ้วเอาหนี้สิน หนี้แรงงาน ติดตามไปยังภพภูมิเบื้องหน้า มอบภาระให้คนเบื้องหลังเขาจัดการ เราตายแล้วถือว่าหมดสิ้นกัน เราไม่เป็นลูกหนี้ใครไม่เป็นเจ้าหนี้ใคร

        4. กรณียะหรือกิจอันควรทำในชีวิตของเราก็คือสร้างบุญกุศลไม่ใช่สร้างบุญคุณ การทำความดีด้วยหวังว่า คนอื่นจะตอบแทนความดีของตนในวันข้างหน้าอาจทำให้ศรัทธาในความดีนั้นเสื่อมถอย หากความดีไม่ตอบสนองตามที่หวัง

         เมื่อ 18 ปีก่อน เราเคยอุปถัมภ์ชายหนุ่มหญิงสาวบางพวกบางเหล่ามาบัดนี้คนเหล่านั้นได้ดีมีสุข มียศศักดิ์หลักฐานดีเด่นยิ่งกว่าเรา ความคิดเป็นไปในทางน้อยใจในวาสนาตนเองเป็นการให้ร้ายตนเองทางที่ถูกที่ควรนั้นควรคิดไปในแง่ดี เราเป็นบันไดให้เขาไต่ขึ้นไปประสบสุขและความสำเร็จในโลกมนุษย์ ในขณะเดียวกัน เขาก็กลับกลายเป็นบันไดให้เราได้ขึ้นไปพบกับความเกษมสุขบันเทิงใจในโลกสวรรค์

        12. เกิดมาเพื่อปลดเปลื้องคำสาป

        มนุษย์บางคน เป็นผู้มีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทำทานไว้เป็นอันมาก แต่เขาไม่เคยประพฤติศีล ให้ถูกต้องครบถ้วน ไม่เคยฝึกฝนจิตใจ ไม่สำรวมระวังกิริยาวาจาใส่ใจหาความรู้เกี่ยวกับนรกสวรรค์และโลกทิพย์อื่นๆ แต่เพียงผิวเผิน

        ด้วยอำนาจแห่งทานบารมีที่ได้กระทำมา ทำให้เขาได้ขึ้นไปเสวยสุขบนสวรรค์

        ถึงหากสวรรค์จะเป็นที่รื่นรมย์เพียงใด ชาวสวรรค์ก็อยู่กันเป็นสังคม มีระเบียบวินัยควบคุม มีเทพเจ้า ผู้ใหญ่เป็นผู้ปกครอง มีเจ้าเหน้าที่ เทพ ฝ่ายบริการ คอยดูแลให้ความสะดวก

        ความที่เขาผู้นั้นทำทานไว้มาก บกพร่องทางด้ายปัญญา จึงทำให้เขาแสวงหาความสุขบนสวรรค์ อย่างไม่มีขอบเขต ระรานก้าวร้าว เทพฝ่ายบริการ และละเมิดข้อห้ามของเทพเจ้าผู้ปกครอง ขัดขวางความสงบสุขของชาวสวรรค์ด้วยกัน หรือแสดงมิจฉาทิฐิให้ปรากฎ

        เทพ เจ้าผู้ปกครอง จึงใช้ฤทธิ์ ใช้อำนาจ บันดาลให้เขาจุติจากสวรรค์ก่อนที่เขาจะสิ้นผลบุญเพื่อให้เขามารับบทเรียนบางอย่างในมนุษย์โลก

        มนุษย์จำพวกนี้ เกิดมาด้วยฤทธิ์คำสาปของสวรรค์ และด้วยผลบุญของตนเองที่ยังเหลืออีกมาก เขาจึงมาเสวยสุขในมนุษย์โลกแต่ความสุขของเขาเป็นความสุขที่มีขอบเขต มีเงื่อนไข เช่น

        - เขามีเงินทองใช้จ่ายไม่ขาดมือ อยู่อย่างสบาย ไม่เป็นทุกข์แต่เมื่อคิดการใหญ่เมื่อใด เป็นต้องขาดทุนป่นปี้ ทุกหนทุกคราว

        - ใช้ชีวิตอย่างเรื่อยๆ เปื่อย ๆ มีความสุขบ้างพอสมควร ไม่เดือดร้อน ครั้นได้พบบุคคลที่ต้องการ ร่วมเป็นสามีภรรยกัน หรือร่วมหุ้นส่วนกัน ก็กลับมีความสุขความสำราญยิ่งขึ้น งานการก้าวหน้ารุ่งเรือง

        มีอาการแพ้ต่อวัตถุบางอย่าง การเคลื่อนที่บางประเภท เช่น เดินทางโดยเครื่องบินครั้งใดต้องเวียนศีรษะ อาเจียนออกมา หูอื้อ ตาลาย

        ต้องบูชาเทพเจ้าบางองค์เป็นประจำ ขาดบูชาเมื่อใดเรื่องวุ่นวายเดือดร้อนต้องติดตามมาเสมอ

        เราจะรู้สึกด้วยตัวของเขาเองว่า นอกจากผลกรรมแล้วยังมีอำนาจลึกลับบางอย่างผูกพันเกี่ยวข้องกับชีวิตของเขา ซึ่งคนอื่นๆ ทั่วไปไม่เข้าใจ

 

       13. เกิดมาเพื่อทดสอบอุดมคติ

        มนุษย์บางคน ครั้งยังมีชีวิตอยู่ ได้พากเพียรประดับประดาโลกให้รื่นรมย์ด้วยคุณธรรมความดีของตน ละโลกมนุษย์นี้แล้วก็ได้ขึ้นไปเสวยสุขบนสวรรค์ ได้รับความเมตตาจากเทพเจ้าผู้ปกครองประจำแดนได้รับมิตรภาพ ความอนุเคราะห์ช่วยเหลือจากเทพฝ่ายบริการ

        ครั้นคุ้นเคยสนิทสนมกันเป็นอันดีแล้ว ก็เกิดสงสัยว่า ไฉนเทพฝ่ายบริการซึ่งสร้างคุณงามความดี มีบุญบารมีใกล้เคียงกับตน จึงมีฤทธิ์มีอำนาจเหนือกว่าตน สามารถไปมาระหว่างโลกสวรรค์มนุษย์โลก และโลกทิพย์ที่อยู่ห่างไกลได้โดยสะดวก

        บุญบารมีใกล้เคียงกัน ทำให้สามารถเสวยสุขได้เท่าเทียมกันแต่อิทธิฤทธิ์ที่แตกต่างกันทำให้ความรวดเร็วในการเคลื่อนที่แตกต่างกันลิบลับ การข้ามห้วงเวหาเป็นเรื่องเหลือวิสัย เกินสมรรถภาพของเทพผู้เสวยสุขจะทำได้

        จึงตั้งความปรารถนามีฤทธิ์เยี่ยงเทพฝ่ายบริการบ้าง ขออนุญาตจากเทพเจ้าผู้ปกครองมาสร้างฤทธิ์สร้างอำนาจในมนุษยโลก

        มนุษย์พวกนี้ จะมีชีวิตอยู่ท่ามกลางเหล่าโจร ท่ามกลางคนชั่วคนเลว มีชีวิตเกี่ยวพันกับอันธพาลผู้มีอำนาจ นักการเมืองทรงอิทธิพลและชีวิตอย่างนี้แล คืออุปสรรค คือบททดสอบอุดมคติของเขา

        ถ้าเขาปรับตัวใไห้เข้ากับกลุ่มโจร ยอมร่วมมือทำความชั่วความเลวกับคนชั่วเหล่านั้น เขาก็จะประสบสุข ได้รับอำนาจ ได้รับเงินทอง ได้รับความสำราญทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาปรารถนาในมนุษย์โลก แต่เสียใจที่จะแจ้งให้ทราบว่า เขาไม่มีโอกาสได้เป็นเทพฝ่ายบริการดังต้องการ เพราะอุดมคติของเขาไม่มั่นคง ฤทธิ์อำนาจจะเกิดขึ้นได้อย่างไร

        ถ้าเขาเป็นคนเข้มแข็ง เป็นคนดี แม้ในหมู่โจรไม่ยอมเป็นเครื่องมือให้แก่ได้มนุษย์ชาติชั่ว เขาก็จะถูกบีบ ถูกกด ชีวิตได้รับความขมขื่นนานาประการ ความลังเลสงสัยในอำนาจควมดีจะเขย่าหัวใจของเขาให้หวั่นไหว ชีวิตที่ดักดานไม่ก้าวหน้า ความทุกข์ยากจะบีบรัดอุดมคติของเขาให้คอดกิ่วลงทุกวันทุกวัน นี่คือ บททดสอบควมรุนแรง เขาได้ตายลงในขณะที่อุดมคติความยึดมั่นเชื่อถือในคุณความดียังคงอยู่

        สวรรค์ได้ต้อนรับเขาแล้ว เขาคือ ครูญาณ เขาคือเทพฝ่ายบริการ เขาคือทูตสวรรค์ เขามีฤทธิ์มีอำนาจข้ามห้วงเวหาไปมาได้ชั่วขณะหนึ่ง เขาปรากฏตัวในมนุษย์โลก รับวัตถุทานที่ลูกหลานบำเพ็ญกุศลอุทิศให้อีกขณะหนึ่ง เขาปรากฏตัวในแดนสวรรค์เพื่อเสวยสุข อีกไม่นานนักเขาก็ปรากฏตัวในอบายภูมิ ศึกษาหาความรู้เรื่องกรรม ผลกรรม มองดูสัตว์นรกที่ถูกทรมาน สัตว์นรกที่ในอดีตกาลไม่นานนัก ยังเป็นมนุษย์สำแดงฤทธิ์อำนาจกลั่นแกล้ง ทำทารุณกรรมต่อเขา อำนาจอิทธิพลในมนุษย์โลกสิ้นไร้ความหมาย นรกย่อมทรงมหิทธิอานุภาพ ยิ่งใหญ่เกรียงไกรกว่า

        มีความแตกต่างกันอยู่บ้าง ระหว่างผู้ที่เกิดมาชดใช้กรรม กับผู้ที่เกิดมาทดสอบอุดมคติ ประเภทแรก ได้รับความลำบากอย่างไม่มีทางเลือก ประเภทหลังมีทางเลือกสองทางคือ

        ( 1 ) ยอมร่วมมือ ทำความชั่ว จะได้ดีมีสุข

        ( 2 ) ขัดขวางคนชั่ว ไม่ยอมร่วมมือคนพาล จะถูกบีบคั้น กลั่นแกล้ง ได้รับความลำบากในมนุษย์โลก

        14. เกิดมาเพื่อเปลี่ยนวงจนชีวิต

        มนุษย์บางคนในอดีตชาติทำบุญไว้น้อย ทำบาปไว้มาก หลังจากชีวิตแตกดับแล้วยมทูตก็มารับวิญญาณไปทรมานในนรก ในแดนโจร ในแดนปีศาจ ฯลฯ ครั้นรับโทษทุกข์หมดสิ้นไป 90% ก็กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกเสวยสุขในมนุษย์โลก ดำเนินชีวิตแบบเดิมคือ ทำบาปมาก ทำบุญน้อย

        วงจรชีวิตของเขา จะหมุนเวียนระหว่าง มนุษย์โลกกับอบายภูมิคือ เสวยสุข ทำบาปมาก ทำบุญน้อย ในมนุษย์โลกรับความทุกข์ทรมาน ชดใช้หนี้กรรมในอบายภูมิ เป็นอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก มาครั้งหลัง ก่อนจะละโลกมนุษย์เขาได้พบเห็นสมณะพราหมณ์ผู้ทรงคุณธรรม เกิดความเลื่อมใส มีความเคารพใส่ใจในคำสั่งสอน เริ่มหันเข็มชีวิตเข้าสู่ทางวัด กระนั้นก็ตามผลบุญก็ยังน้อย มิอาจต้านทานบาปกรรมได้ ตายแล้วจึงต้องไปรับโทษถูกทรมานในอบายภูมิตามเดิม ก่อนจะจากอบายภูมิมาถือกำเนิดในมนุษย์โลก ได้ตั้งสัจจะอธิษฐานจะทำความดีงามให้เต็มที่ เพื่อตะกายหนี อบายภูมิไม่ยอมให้ต้องตกต่ำอย่างเดิมอีก

        เกิดในภพนี้ชาติหน้าแนวทางชีวิตเปลี่ยนไป ไม่ได้เสวยสุขในมนุษย์โลกเหมือนเดิม ต้องทนทุกข์ทรมาน เหน็ดเหนื่อย ท้อแท้เพลียใจในการดำรงชีวิต เป็นคนอาภัพ ทำคุณคนไม่ขึ้น คือ ไม่มีคนเห็นบุญคุณทำความดีไม่ขึ้น ไม่มีใครพิจารณาให้บำเหน็จตอบแทน ช่วยงานสาธารณประโยชน์ก็เหมือนหนึ่งปิดทองหลังพระ อยากจะทำบาป เพื่อชีวิตจะได้ดีมีสุขเช่นเพื่อนฝูงคนอื่น ๆ บ้าง แรงสัจจะอธิษฐานก่อนจากอบายภูมิก็จะเป็นพลังกางกั้นไว้มิให้ทำ มีกำลังภายในหนุนเนื่องให้ฝืนใจทำความดีต่อไป เขากลายเป็นคนดีที่โลกไม่แยแส เป็นเศษมนุษย์ เป็นเดนคนให้เพื่อนฝูงเยาะเย้ยว่าเง่าว่าโง่

        เขาได้จบชีวิตลงไป ในขณะที่ความดียังคงครองความยิ่งใหญ่ภายในใจของเขา โลกสิ้นเมตตา แต่สวรรค์ยังไม่สิ้นปราณี ทูตสวรรค์ได้ลงมารับเอาวิญญาณของเขาขึ้นไปเสวยสุขในโลกเบื้องสูง เขาคือผู้พิชิตเขาชนะแล้ว วงจรชีวิตของเขาเปลี่ยนไปเสวยสุขรับความเกษมสำราญชื่นบานใจ บนสวรรค์ สร้างกรรมดี รับใช้ผลกรรมชั่วเล็ก ๆ น้อย ๆ ในมนุษย์โลก มีควมแตกต่างกันอยู่บ้างระหว่าง

        ( 1 ) ผู้ที่เกิดมาทดสอบอุดมคติ เพิ่มพูนอิทธิฤทธิ์ เลื่อนอันดับจากเทพ ผู้เสวยสุข เป็นเทพฝ่ายบริการ กับ

        ( 2 ) ผู้ที่เกิดมารับความทุกข์ทรมาน เพื่อปรับวงจรชีวิตเลื่อนอันดับจากมนุษย์เป็นเทพ

        ประเภทแรก ร่วมมือทำความชั่ว กลับได้ดีมีสุข ต่อต้านคนชั่วต้องถูกทรมานกลั่นแกล้ง

        ประเภทหลัง ทำความดีไม่ขึ้น ทำดีไม่ได้รับผลของความดี

        15. เกิดมาเพื่อก่อตั้งศาสนา

        เมื่อพระพุทธศาสนาในมนุษย์โลกเสื่อมสลายลงไป พระสงฆ์ประพฤติตัวแหลกเหลว ไม่นำพาต่อพระธรรม ผู้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ไม่มี มีแต่พระอริยเจ้าขั้นต้น ระยะต่อมาแม้พระอริยเจ้าขั้นต้นก็ไม่ปรากฏเหลือแต่หลักวิชาและแล้วในที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างก็เลอะเลือน ความรู้ทางพระพุทธศาสนากระจัดพลัดพราย ไม่สามารถจะใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิตประจำวันได้ เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ เทพเจ้าผู้ปกครองและแดนต่าง ๆ อาศัยเมตตาธรรม จึงได้เข้าไปหาพระโพธิสัตว์ผู้บำเพ็ญบารมีเต็มเปี่ยมแล้วอาราธนาพระโพธิสัตว์ จุติมาเป็นดวงตาแห่งโลก

        พระโพธิสัตว์อุบัติในมนุษย์โลก ครั้นเติบใหญ่มีอายุพอสมควรก็ออกบวชกระทำความเพียรจนได้ตรัสรู้ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในสมัยนั้นแล เทพ เทพเจ้า ผู้สร้างบารมีเพื่อเป็นสาวก เพื่อเป็นพระอรหันต์ ก็ได้ติดตามพระโพธิสัตว์มายังเกิดเป็นมนุษย์ ทำมาหากินด้วยสัมมาอาชีวะต่าง ๆ กัน เมื่อพระพุทธองค์ตรัสรู้แล้ว ก็เข้ามอบตัวเป็นลูกศิษย์ ศึกษาเล่าเรียนจนสำเร็จเป็นสาวกและเป็นพระอรหันต์ ตามบารมีธรรมอันได้สร้างสมมา

        ผู้สำเร็จแล้ว ทั้งหลายทั้งมวลดังได้กล่าวมาก็จะช่วยกันประกาศหลักธรรม ก่อตั้งพระศาสนา ให้สถิตสถาพรสืบไป เป็นหลักในการดำรงชีวิต เป็นหลักในการดำเนินงานสังคมและเป็นแนวทางสำหรับปฏิบัติเพื่อความหลุดรอดจากความทุกข์โดยสิ้นเชิง

        หมายเหตุ :  

        ปัจเจกโพธิภูมิ บุคคลบำเพ็ญบารมีครบครันแล้วก็ตรัสรู้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าไม่ต้องรอเวลา

        พุทธภูมิ  พระโพธิสัตว์บำเพ็ญบารมีครบถ้วนแล้วเสวยสุขในสวรรค์รอกำหนดเวลาที่เหมาะสม เพื่อตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

        สาวกภูมิ  บุคคลสร้างบารมีเต็มเปี่ยมแล้ว ก็ไม่เป็นเทพ หรือเทพเจ้ารอเวลาจุติ เมื่อพระโพธิสัตว์จุติลงมาอุบัติยังมนุษย์โลก ก็จุติตามลงมาเป็นลูกศิษย์

        16. เกิดมาเพื่อรับพุทธพยากรณ์

        ในโลกธาตุหนึ่ง จะมีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้สององค์พร้อมกันไม่ได้เป็นอันขาด ในขณะที่หลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ยังอยู่อย่างครบครันมั่นคง หากจะมีใครคนใดคนหนึ่ง อ้างตัวเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใหม่ เขาคนนั้นโกหกหลอกลวงอย่างหน้าด้านที่สุด

        ”ตรัสรู้เองชอบ” มีความหมายว่า หลักธรรมของพระพุทธเจ้าองค์ก่อน ๆ ได้สูญหายลบเลือนไปหมดสิ้นแล้ว จึงมีคนรุ่นหลังค้นพบขึ้นมาใหม่ ขณะที่พระโพธิสัตว์องค์หนึ่งจุติลงมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อประดิษฐานศาสนา  พระโพธิสัตว์ผู้ที่จะตรัสรู้องค์ต่อไป ก็จะติดตามลงมาเกิดเป็นมนุษย์รับพุทธพยากรณ์ เป้าหมายของพระโพธิสัตว์ คือพุทธภูมิ ดังนั้นจะพร่ำสอนชี้แจงอย่างใด พระโพธิสัตว์ก็มิอาจบรรลุคุณวิเศษใดได้ พระโพธิสัตว์เกิดมาเพียงเพื่อรับ พุทธพยากรณ์เท่านั้น

        17. เกิดมาเพื่ออุปถัมภ์

        ในอดีตชาติ คุณสุภาพเคยร่วมทำบุญทำกุศลกับคุณศรีวรรณอยู่เป็นประจำ เวลาทำบุญทำด้วยกันเสมอ แต่เวลาทำบาปต่างคนต่างกระทำ คือร่วมกันทำบุญ แต่ไม่ร่วมกันทำบาป ที่สุดแห่งชีวิต คุณสุภาพทำบาปน้อยมาก จึงได้ขึ้นไปเสวยสุขอยู่บนสวรรค์  คุณศรีวรรณ ทำบาปมากกว่า คุณสุภาพ ไม่ลงนรก ไม่ไปสู่แดนต่ำ และไม่ขึ้นสวรรค์ คงเสวยบุญเสวยบาปในมนุษย์โลกนี้เอง

        เนื่องจากกุศลของคุณศรีวรรณ เป็นกุศลที่ทำร่วมกับคุณสุภาพเป็นสหกรรมวิบาก คุณศรีวรรณจะได้รับผลบุญอย่างเต็มที่ก็ต่อเมื่อใช้ชีวิตร่วมกับคุณสุภาพ หรือเกี่ยวพันกับคุณสุภาพ

        เมื่อคุณสุภาพ (เทพ) ทราบว่า คุณศรีวรรณ (มนุษย์) ได้รับผลบุญที่ทำมาเพียง 35 % ต้องอาศัยตนอยู่ใกล้ชิดจึงจะได้รับครบ 100 % จึงขออนุญาตเทพเจ้าผู้ปกครองสวรรค์จุติลงมาเกิดเป็นลูกของคุณศรีวรรณ ตั้งแต่คุณศรีวรรณตั้งครรภ์ การทำมาหากินที่เคยฝืดเคืองก็คล่องตัวขึ้น ร่ำรวยทันตาเห็น สามารถสร้างหลักฐานขึ้นมาได้เป็นผลสำเร็จ คุณสุภาพ เสียสละ ความสุขบนสวรรค์ มาเกิดเป็นลูกของ คุณศรีวรรณ ก็เพื่ออุปถัมภ์ คุณศรีวรรณโดยแท้

        คุณสุภาพจะอยู่อุปถัมภ์ คุณศรีวรรณ ยาวนานเท่าใด กำหนดไม่ได้แน่นอน อาจจะอยู่เพียง 5 ปี 10 ปี แล้วก็ตายละทิ้ง คุณศรีวรรณไปสู่สวรรค์ เพราะเห็นว่า คุณศรีวรรณร่ำรวยอยู่เป็นสุขสบายดีแล้ว ลูกบางคนเกิดมาทำให้พ่อแม่ร่ำรวย ค้าขายคล่อง การงานก้าวหน้าแต่ตัวลูกเองประพฤติเกเร ไม่เอาถ่าน พ่อแม่ไล่ออกจากบ้าน ความเป็นอยู่ของพ่อแม่ก็กลับเดือดร้อนอีกเช่นเดิม ถ้าเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็แสดงว่าในอดีตชาติพ่อแม่กับลูกคนนั้นเคยประกอบกุศลร่วมกัน เป็น สหกรรมวิบาก

        18. เกิดมาเพื่อรับใช้อุปัฏฐาก

        เมื่อเทพเจ้าจิตุลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อเพิ่มเติมบารมีธรรมให้เต็มเปี่ยม เทพฝ่ายบริการ เทพผู้รับใช้ประจำตัว เทพเจ้าองค์นั้น จะติดตามลงมาเกิดเป็นมนุษย์ โดยทิ้งช่วงเวลาเกิด ห่างกัน 10 ปี ถึง 25 ปี กะประมาณว่า เมื่อเทพเจ้าองค์นั้น (ในร่างมนุษย์) สร้างบารมีตนเอง (เทพ รับใช้) ก็จะมามอบตัวเป็นลูกศิษย์ มอบตัวเป็นบริวารคอยช่วยเหลือปฏิบัติดูแลเอาใจใส่ความเป็นอยู่ของเทพเจ้าองค์นั้น

        เนื่องจากเคยเป็นอาจารย์ เคยเป็นลูกศิษย์กันมาแต่พรหมโลกเคยเป็นหัวหน้า เคยเป็นลูกน้องกันมาแต่ครั้งยังอยู่สวรรค์ ความผูกพันจากเบื้องบน จะทำให้ชีวิตในมนุษย์โลกของทั้งสองใกล้ชิดสนิทสนมกันไว้วางใจกันยิ่งกว่าลูกศิษย์คนอื่น ๆ เป็นศิษย์ประเภท “ก้นกุฏิ”

        เทพเจ้าองค์นั้น อำลาโลกมนุษย์ กลับขึ้นไปเสวยความสงบสุขยังพรหมโลก เทพรับใช้จะอยู่ปฏิบัติงานที่คั่งค้างต่อไปอีกระยะเวลาหนึ่งเมื่องานการทางมนุษย์โลกเรียบร้อยแล้ว ก็จะติดตามขึ้นไปรับใช้ในโลกทิพย์เบื้องบนดังที่เคยเป็นมาแต่เก่าก่อน

        19. เกิดมาเพื่อทดสอบพรหมวิหารธรรม

        ในโลกทิพย์แต่ละแห่งบนสวรรค์พิภพแต่ละแดน จะมีเทพเจ้าองค์หนึ่งเป็นผู้ปกครอง รักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย เทพเจ้าผู้ปกครอง ก็ไต่เต้าเลื่อนอันดับมาจาก เทพเจ้าที่เสวยสุขอยู่ในพรหมโลก คัดเลือกผู้ที่มีสติปัญญา ความสามารถประกอบด้วยอิทธิฤทธิ์และบุญบารมีพร้อมที่จะเสียสละเวลาเพื่อควบคุมดูแลชาวสวรรค์ หรือวิญญาณประเภทต่าง ๆ

        เทพเจ้าประสงค์จะเป็นผู้ปกครองพิภพอันเป็นทพยสถาน จะสละความสงบสุขในพรหมโลกมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อสร้างบารมีเพิ่มเติม บารมีที่สำคัญยิ่งก็คือ “อุเบกขาธรรม” ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาฝึกฝนจิตในเรือนร่างมนุษย์หลายภพหลายชาติ อุเบกขาธรรม ตามหลักธรรม เน้นหนักไปในด้านความเสมอภาค ความยุติธรรมและความมั่นคงแห่งดวงจิต สามารถสังหารลูกชายที่เป็นโจรปล้นเมืองได้อย่างไม่สะดุ้งหวั่นไหว เช่นเดียวกับโจรคนอื่น ๆ สามารถตัดอาลัยในภริยา ที่ประสบอุบัติเหตุตายต่อหน้าต่อตาไม่ดีใจหรือเสียใจ สละชีวิตยอมตาย ไม่ยอมเปิดเผยความลับอันเป็นภัยต่อบ้านเมือง ไม่อยมละเมิดศีลที่ตนได้สมาทานไว้แล้ว แม้ชีวิตจะสิ้นสูญดวงตาจะมืดบอด ปฏิบัติตนสม่ำเสมอทั้งต่อพระราชาและยาจก ไม่ดูหมิ่นคนจนไม่ประจบคนรวย สำรวมกายวาจาเรียบร้อยเป็นนิจ

        เทพเจ้าผู้สละพรหมโลกมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อสร้างบารมีเลื่อนอันดับเป็นเทพเจ้าผู้ปกครอง ปกติจะเป็นนักบวช ผู้อุทิศชีวิตเพื่อความรุ่งเรืองแห่งศาสนา เป็นนักปฏิบัติธรรมผู้ไม่หวังลาภยศสรรเสริญ วางเฉยได้ทั้งต่อคำยกย่องและคำด่าว่า ไม่มีความมัวเมาในวัตถุสิ่งของและอบายมุขทั้งหลายทั้งปวง เพราะในหัวใจของท่านอัดแน่นไปด้วยธัมมตัณหา ไม่มีที่ว่างเหลือสำหรับ กามตัณหา

        หมายเหตุ

        ตัวอย่างของ ตัณหา ที่ใช้ในทางหลักธรรม

        วัตถุกามตัณหา อยากได้รถยนต์สปอร์ต (สิ่งของ)

        กิเลสกามตัณหา อยากชมการแสดงกายกรรม (ความสำราญ)

        ภวตัณหา อยากเป็นอธิบดี (ความสำคัญ)

        วิภวตัณหา อยากเป็นนักปราชญ์ (ความรู้)

        ธัมมตัณหา อยากเป็นนักบุญ (ความดี)

        20. เกิดมาเพื่ออนุรักษ์ประเพณีโบราณ

        กาลใด สมัยใด ประเทศบ้านเมืองมีวิญญาณชั้นต่ำมาเกิดเป็นมนุษย์มากขึ้น มีวิญญาณชั้นสูงมาเกิดเป็นมนุษย์น้อย ปริมาณของสัตว์จากอบายภูมิ มีมากท่วมท้นจำนวนเทพ กาลนั้น สมัยนั้น ศีลธรรมจรรยาต่าง ๆ จะโน้มเอียงไปในทางเสื่อม ทรุดโทรมถอยหลังลงไปทุกที เทพหรือเทพเจ้า ผู้คุ้มครองประเทศบ้านเมืองนั้นแม้จะใช้ความสามารถปฏิบัติงานเข้มแข็งยิ่งขึ้น ก็มิอาจจะขวางกั้นความเสื่อมไว้ได้ จึงต้องแสวงหาตัวมนุษย์ที่เป็นสื่อกลาง รับนโยบายจากเบื้องบน ปฏิบัติงานเป็นตัวอย่างเคร่งครัดต่อประเพณีอันดีงาม ซึ่งสืบต่อกันมาช้านาน

        เมื่อหามนุษย์ประเภทตัวเทนได้ยาก ก็จำเป็นที่ทางเบื้องบนจะประกาศรับสมัครส่งเทพ อาสาสมัครมาเกิดเป็นมนุษย์ เป็นมนุษย์ที่ยึดมั่นในโบราณประเพณีประพฤติตนขัดขาวง อนารยธรรมสมัยใหม่ รื้อฟื้นหนทางปฏิบัติที่งามนั้น แม้จะเก่าแก่ก็หาได้ล้าสมัย ไร้ประโยชน์ไม่

        พวกเทพ อาสาสมัครมาเกิดเป็นมนุษย์เพื่ออนุรักษ์ประเพณีโบราณเทพเหล่านี้จะได้รับความสุขความเจริญในชีวิต ได้รับความคุ้มครองจากสวรรค์เป็นการตอบแทน ตอบสนองต่อความเสียสละ และความตั้งใจดี แตกต่างจากเทพ ที่เกิดมาเป็นมนุษย์เพื่อสร้างบารมี เพิ่มพูนอิทธิฤทธิ์ เทพสร้างบารมีจะต้องมีความสามารถเป็นพิเศษ ในการต่อสู้เพื่อเอกราช ต่อสู้เพื่อเสรีภาพ เหน็ดเหนื่อยเกือบตลอดชีวิต เมื่องานกู้ชาติสำเร็จ ก็อำลาโลกมนุษย์ขึ้นไปเสวยสุขในโลกทิพย์เบื้องบน

        หมายเหตุ ประเพณีโบราณ หมายรวมถึง ศิลปวิทยาการอันเก่าแก่ เช่น ไสยศาสตร์ โหราศาสตร์ ดนตรี การขับร้อง ฟ้อนรำ วรรณคดี จิตรกรรม ประติมากรรม วัฒนธรรม

 

        21. เกิดมาเพื่อแสวงหาประสบการณ์

        โลกมนุษย์เป็นแหล่งกลาง เป็นศูนย์รวมของผู้สร้างความดีความชั่ว มนุษย์มีอิสระเสรีอย่างเหลือเฟือที่จะดำรงชีวิตด้วยการทำบุญ หรือด้วยการทำบาป ในขอบเขตที่กฏหมายและสังคมจะอนุญาต

        บุญ เป็นชื่อของกรรมที่ดันมนุษย์ขึ้นสู่สวรรค์ บาป เป็นชื่อ ของกรรมที่ฉุดมนุษย์ดิ่งลงสู่อบายภูมิ บุญและบาป มีต้นเงื่อนมาจากกิเลส ซึ่งเป็นพลังที่ทำให้วงล้อชีวิตหมุนเวียน

        กิเสล เป็นเพียงสิ่งที่ทำให้มนุษย์เวียนตายเวียนเกิด ทำให้วิญญาณทั้งหลายเกิดแล้วก็ดับไป เพื่อเกิดใหม่อีกอย่างนี้ไม่สิ้นสุด ส่วนที่ว่าจะหมุนเวียนไปสู่ที่ดีงามหรือไปสู่ภาวะที่เลวร้าย อยู่ที่การทำดีหรือทำชั่ว

        ในทางกฏแห่งกรรม การดื่มสุรา เราไม่ถือว่าเป็นบาป การดื่มสุราเพื่อความครึกครื้นเป็นกิเลส การดื่มสุรา ไม่ทำให้มนุษย์ต้องตกนรก การดื่มสุรา ไม่ทำให้มนุษย์ขึ้นสวรรค์แต่ทำให้มนุษย์ต้องหมุนเวียนไปสู่ แดนอสุรา หรือถิ่นคนเมา

        แดนอสุรา มีบรรยากาศทึม  ๆ ออกจะมัว ๆ หมอง ๆ ลักษณะคล้ายกับว่าในอากาศนั้นมีหมอกควันอย่างเจือจางปะปนอยู่ด้วย คนแดนอสุราแต่งตัวซอมซ่อ ไม่สดใสแต่อารมณ์ครึกครื้น สนุกสนานยิ่งนัก ผู้คนเดินเปะปะ ชนโน่นชนนี่ แต่ไม่มีการชกต่อยหรือทุบตีกัน ทักทายกันเล็กน้อยก็ร่วมกินร่วมดื่มกันได้

        ผู้ที่จากแดนอสุรามาถือกำเนิดในมนุษย์โลก จะเป็นคนนิสัยดีไม่เอาเรื่องเอาราวกับใคร ให้อภัยคนง่าย ช่วยเหลือเจือจานคนทั่วไปเท่าที่จะเห็นสมควร ไม่เอาการเอางาน ไม่ชอบสะสมทรัพย์ ไม่สนใจสร้างตัวสร้างตนให้เป็นหลักฐาน เพื่อนฝูงได้ดีก็ไม่ริษยากลั่นแกล้ง เพื่อนร่วมรุ่นตกอับก็ไม่ดูหมิ่น ถือว่าเป็นเพื่อนเหมือนเดิม

        ผู้ที่มาจากแดนอสุรา จะไม่สนใจเรื่องบุญ เรื่องบาป สนใจแต่จะสนุกสนานแสวงหาความรื่นเริงบันเทิงใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ท่องเที่ยวแสวงหาประสบการณ์ จนกว่าชีวิตจะหาไม่

        ในทางกฏแห่งกรรม การร่วมเพศ เสพเมถุน ไม่ใช่บุญ ไม่ใช่บาป แต่เป็นกิเลส หญิงที่ชอบเสพกาม คัดเลือกบริโภคแต่กามที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย ตายแล้วจะไปสู่แดนนางกากี หากจากแดนนางกากีมาเกิดในโลกมนุษย์ จะเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องกุศล อกุศล ชอบแต่จะแสวงหาประสบการณ์แปลก ๆ ใหม่ ๆ ให้แก่ชีวิต

        หมายเหตุ ตัวอย่างโลกทิพย์เบื้องสูง (ด้านดี) สวรรค์ พรหมโลก บาดาล ป่าหิมพานต์

        ตัวอย่างโลกทิพย์เบื้องต่ำ (ทุกข์ทรมาน) แดนอมนุษย์ แดนเปรต แดนโจร แดนปีศาจ นรก

        ตัวอย่างโลกทิพย์เบื้องขวา (กิเลส) แดนสนธยา แดนนางกากี แดนอสุรา คนธรรพ์ นางกินรี