พู่กันหลิวสรรหลักธรรมบทธรรมหนึ่ง เดิมโอบอุ้มรักษ์หนึ่งใจมั่นคง
สรรพสิ่งกลางสุรีย์ทนยืนยง สาวก้าวลงถาดทรงเว้าลึกซึ้ง
เจริญพร! ผู้มีความอดทน มีอะไรที่ขวางมาก็ให้น้อมรับโดยดี มีความสามารถรับเรื่องที่ตรงข้ามกับตนเองได้ น้ำลึกก็จะไม่จม ไฟร้อนก็จะไม่ไหม้ มีที่คันก็จะไม่เกา เรื่องโศกเศร้าก็จะไม่ร้องไห้ เอาความสงบไปต่อกรกับความเคลื่อนไหวโดยไม่สะทกสะท้าน วางเฉยสงบสุขได้ เห็นเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนไม่มีเรื่องเกิดขึ้น ต่อให้ภูเขาไท้ซัวถล่มทะลาย แม่น้ำเหลืองพิโรธ ก็วางเฉยเหมือนไม่เห็นไม่ได้ยิน เรื่องเหล่านี้เป็นสิ่งภายนอก ไม่สนองตอบรับ ความสำคัญอยู่ที่พลังสติ ผู้มีพลังสติ ใจจะไม่กลัวไม่โลดเต้นลมหายใจสม่ำเสมอ สีหน้าปกติ จะด่าว่าจะหัวเราะก็ตามใจ มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรา สงบนิ่งเหมือนน้ำในทะเลสาบ แม้มีลมพัดก็ไม่เกิดคลื่น ก้อนหินกระทบก็ไม่เกิดแม้คลื่นเล็ก ๆ นี่คือวิธีการบำเพ็ญกาย
ดังนั้น จะสำเร็จธรรมได้จะไม่อดทนไม่ได้ หากต้องการได้รับผลจะไม่บำเพ็ญไม่ได้ หากมียุทธวิธีอดทนได้ ถือปฏิบัติโดยแน่วแน่ เวลาสิบปีก็เหมือนหนึ่งวัน ย่อมมีเซียนสัมพันธ์ หวังว่าชาวโลกจะเข้าใจกลไกนี้ พูดว่าอดทนนั้นง่าย แต่ทำได้ยาก อันนี้เพราะจากกิเลสเล่นงาน ต้องละทิ้งจิตวานรใจอัศวะ หากยังลังเลไม่ตัดสินใจ จิตใจนั้นเริ่มเป็นกลางฝึกธรรมปฏิบบัติคุณธรรม เริ่มต้นด้วยอักษรทน เส้นทางธรรมคณานับ เริ่มใหม่จากที่นี่
เจริญพร! ลงทรงในวันนี้ ไม่มีอะไรจะมอบให้ มีแต่พูดถึงเคล็ดลับของชีวิตมนุษย์ เป็นการเตือนโลก