ทำบาป ตก นรก
พระกษิติครรภโพธิสัตว์
พระโพธิสัตว์: ขณะมีวิญญาณเร่ร่อนเข้ามาในวัด เราอนุญาตให้เขาจับพู่กันเขียนข้อความ เพื่อเป็นการเตือนชาวโลกผู้ตกอยู่ในความหลง
วิญญาณนายจาง : ผมเป็นคนมณฑลอันฮุย ตายไปได้ห้าปีแล้วตอนมีชีวิตอยู่ไม่ได้สร้างบุญกุศลอะไร และยังได้ทำความผิดบาปไว้ไม่น้อย เช่น ด่าว่าพ่อแม่ กินเหล้าเมายา ตายแล้วถูกยมบาลตัดสินให้ตกนรกรับโทษทัณฑ์
วิญญาณนางหลิน: ฉันเป็นคนมณฑลนานกิง เนื่องจากไม่สมหวังในความรักถูกเพื่อนชายทอดทิ้ง คิดไม่ตกจึงกินยาฆ่าแมลงฆ่าตัวตาย ตายแล้วถูกยมบาลตัดสินเข้าแดนตายโหง ทุกวันต้องทนทุกข์ทรมานสุดจะบรรยาย ค่ำคืนนี้ท่านพระโพธิสัตว์อนุญาตให้มาจับพู่กันเขียนข้อความสักเล็กน้อย เพื่อเตือนสติเตือนใจชาวโลกขอบคุณ
วิญญาณนายลี: ผมเป็นคนอำเภอชิงหยัง ตอนมีชีวิตถูกคนฆ่าตาย เนื่องจากเป็นคนทำแต่ความชั่วร้าย ทั้งหลอกต้มทรัพย์สินและทำลายผู้หญิง ได้สร้างบาปกรรมไว้มาก ดังนั้นจึงไม่ได้ตายดีเดี๋ยวนี้ยังทุกข์ทรมานมากทุกวันต้องอยู์ในนรกรับโทษทัณฑ์วันนี้โชคดีได้หยุดพักสามวัน เดินเล่นผ่านมาที่หน้าวัด เห็นรังสีสีทองส่องประกายเจิดจ้า อยากดูว่าเป็นอะไรกันแน่ ที่แท้ท่านพระโพธิสัตว์และสาธุชนทั้งหลายกำลังทำพิธีประทับทรงกันอยู่ ท่านพระโพธิสัตว์อนุญาตให้ผมจับพู่กันเขียนข้อความรู้สึกดีใจมากขอฝากไปถึงชาวโลกขอให้บำเพ็ญขัดเกลากายใจให้ดี หมั่นทำความดีสร้างกุศล ผมอยู่ที่ยมโลกเห็นท่านยมบาลต้อนรับพวกวิญูญาณนักบุญูด้วยกิริยานบนอบเห็นแล้วน่าอิจฉา ได้แต่โทษตัวเองว่าทำบาปไว้มากถึงมีสภาพเช่นทุกวันนี้ขอบคุณ
วิญญาณ: ผมชื่อ เฉินหมิง ตายเมื่ออายุ 18 ปี ตอนมีชีวิตเคยไปที่สำนักทรงแห่งหนึ่ง คนทรงบอกผมว่า ต้องหมั่นสร้างบุญกุศลจึงจะพ้นเคราะห์ ผมบอกว่าอายุยังน้อยค่อยทำบุญก็ได้เขาบอกว่า เด็กอายุสามขวบรู้ คนแก่อายุแปดสิบทำไม่ได้ ตอนนั้นผมฟังแล้วไม่สนใจ แล้วไปมั่วสุมกับเด็กวัยรุ่นอื่นประกอบมิจฉาชีพตีชิงวิ่งราว ครั้งหนึ่งบังเอิญเจ้าหน้าที่เห็นเข้า จึงเกิดการต่อสู้ ผมตีเขาจนบาดเจ็บสาหัส แล้วรีบวิ่งหนีไป ตอนกลางคืนผมหลบไปอาศัยนอนอยู่ในศาลเจ้าร้างแห่งหนึ่ง เมื่อผมหลับไปนิมิตเห็นเจ้าที่แป๊ะกงมาบอกผมว่า “ถ้ากลับตัวตอนนี้ก็ยังไม่สาย” แต่ผมไม่เชื่อตอนค่ำวันหนึ่ง ผมได้ทำการชิงทรัพย์หญิงวัยกลางคนหนึ่ง ซี่งเงินจำนวนนั้นเขาจะนำไปเป็นค่ารักษาลูกที่กำลังป่วยอยู่ จนเป็นเหตุ ให้ลูกของเขาต้องตายเพราะไม่มีเงินรักษา ด้วยบาปกรรมนี้ระหว่างทางผมได้ถูกฟ้าผ่าตายเมื่อวิญญาณไปถึงยมโลกท่านยมบาลบอกว่า ผมเป็นวัยรุ่นไม่หัดทางดีมือเท้าไม่สะอาด ตัดสินให้ผมตก “นรกตัดนิ้ว” ทุกวันต้องถูกสับนิ้วมือจนขาด และใช้น้ำร้อนเดือดๆลวกมือของผมวันละสามเวลา ขอเตือนวัยรุ่นทั้งหลาย อย่าได้เอาอย่างผม ซึ่งต้องถูกบาปกรรมตามสนอง สำนึกได้ก็สายไปแล้วขอให้รีบบำเพ็ญแต่เนิ่นๆ อย่าบอกว่ารอให้แก่ก่อนค่อยบำเพ็ญพวกวิญูญาณไร้ญาติล้วนแต่เป็นวัยรุ่น มัวลังเลเดี๋ยวจะพลาดโอกาสอันดี หมดเวลาแล้ว ขอลาก่อน.
