ครั้งที่ 16 ท่องแดนควักตานรกน้อย

ครั้งที่ 16 วันศุกร์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2519

ตอน ท่องแดนควักตานรกน้อย

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสมีความว่า :

ทางนรก หวาดหวั่น หนาวสั่นนัก

มิได้พัก ร้องครวญคราง หวั่นไหวจิต

ประพฤติชั่ว เนื่องอารมณ เพียงคิดผิด

แม้น้อยนิด ยากปกปิด ในนรก

อรหันต์จี้กง :กระแสลมหนาวมาเยือนแล้ว อากาศหนาวจัดหาที่เสมอเหมือนมิได้ แต่ศิษย์ทั้งหลายของสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งต่างก็ร้อนรนอุ่นอุรา ไม่มีวี่แววแห่งความหนาวอยู่เลย ทำให้ฉันรู้สึกสะเทือนอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง หากว่าหนังสือเรื่อง "เที่ยวเมืองนรก" ได้เขียนแต่งสมบูรณ์แล้ว จะแพร่หลายสืบต่อไปนานนับหมื่นปี ศิษย์ทั้งหลายก็จะรับเกียรติยศชื่อเสียงตลอดกาลไปด้วย เจ้าหยางเซิงเตรียมท่องนรกในวันนี้

หยางเซิง :วันนี้อากาศหนาวจัดมาก หนทางแห่งยมโลกวิเวกหนาวเย็น ขอให้ท่านอาจารย์ประทานยาทิพย์ให้กระผมสักเม็ด เพื่อบำรุงกำลังมิทราบว่าอาจารย์จะมีความเห็นประการใด ?

อรหันต์จี้กง :ได้ซิ ฉันจะให้ยา "ยาวิเศษอุ่นกายบำรุงใจ" เจ้าอีก 3 เม็ด กลืนกินเร็วเพื่อช่วยสร้างพลกำลังอันอบอุ่นสะดวกในการท่องนรก

หยางเซิง :ขอคุณท่านอาจารย์มาก…กระผมกลืนลงแล้วรู้สึกอบอุ่นทั่วทั้งกาย ได้นั่งลงบนดอกบัวเรียบร้อยแล้ว เชิญอาจารย์เริ่มเดินทางได้แล้ว….

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วละ เจ้าลงจากดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :ที่นี่เป็นสถานที่ใด ? บันไดหินเบื้องหน้าที่ผู้คนแต่งแบบนายทหารกำลังเดินมา

อรหันต์จี้กง :บนบันไดหินนั้นคือนรกขุมที่ 3 เป็นเขตปกครองของท่านยมบาล ข้างบนนั้นเป็นคุกตารางที่ยาวเหยียดไม่มีที่สิ้นสุดรีบเข้าไปทำความเคารพท่านนายทหารเถิด

หยางเซิง :ขอแสดงความคารวะต่อท่านเทวทูตทั้งหลาย เราศิษย์อาจารย์ได้รับเทวโองการแต่งหนังสือ วันนี่องเที่ยวมายังที่นี่ ขอท่านเทวทูตได้โปรดให้การชี้แจงโดยละเอียดด้วยเถิด

นายทหาร :มิต้องคารวะ ขอเชิญท่านอาจารย์และหยางเซิงเข้านั่งพักข้างในสักครู่ ที่นี่คือที่ทำการควบคุมของคุกทั้งหลาย ซึ่งขึ้นต่อขุมที่ 3 ข้างหลังที่ทำการนี้ก็คือคุกต่างๆ

อรหันต์จี้กง :เพราะเหตุว่าเวลาจำกัด อาตมาว่ามิต้องนั่งพักแล้วช่วยพาหยางเซิงตรวจชมคุกต่างๆ ก็แล้วกัน

นายทหาร :ก็ได้ครับ สำนักของท่านได้รับเทวโองการแต่งหนังสือ "เที่ยวเมืองนรก" ข้าพเจ้าทั้งหลายทราบมานานแล้วและวันนี้ก็ได้รับสาส์นจากท่านอาจารย์ด้วย ทราบว่าท่านศิษย์อาจารย์จะมาเยี่ยมชมสถานที่นี้ เชิญท่านทั้งสองตามข้าพเจ้าเดินไปทางซ้ายเถิด

หยางเซิง :โอย ! สนามนี้กว้างใหญ่เสียจริงๆ มีห้องหอที่สร้างด้วยไม้ทั้งนั้น ที่ใกล้ๆ นี้ได้มีเสียงครวญครางกระจายมาข้างหน้ามีคุกอยู่คุกหนึ่ง ด้านบนนั้นเขียนว่า "แดนควักตานรกน้อย"

หยางเซิง :โอย ! สนามนี้กว้างใหญ่เสียจริงๆ มีห้องหอที่สร้างด้วยไม้ทั้งนั้น ที่ใกล้ๆ นี้ได้มีเสียงครวญครางกระจายมาข้างหน้ามีคุกอยู่คุกหนึ่ง ด้านบนนั้นเขียนว่า "แดนควักตานรกน้อย"

นายทหาร :วันนี้นำพวกท่านเยี่ยมชม "แดนควักตานรกน้อย" เข้ามาในห้องนี้ก่อน ข้าพเจ้าจะไปรายงานให้พัศดีทราบ

นายทหาร :วันนี้นำพวกท่านเยี่ยมชม "แดนควักตานรกน้อย" เข้ามาในห้องนี้ก่อน ข้าพเจ้าจะไปรายงานให้พัศดีทราบ

พัศดี :ยินดีต้อนรับท่านทั้งสอง ได้มาเยี่ยมชมถึงที่นี้ข้าพเจ้าจะพาท่านเข้าไปตรวจชมภายในสักพัก ถ้ามีสิ่งใดไม่เข้าใจก็ขอเชิญท่านหยางเซิงถามได้โดยไม่ต้องเกรงใจ

หยางเซิง :โอย ! นักโทในคุกนี้ ลูกตาล้วนถูกควักออกเลือดสดๆ ไหลพราก แต่ละคนร่ำไห้โหยหวนใช้มือทั้งสองข้างอุบปิดเบ้าตาที่มีเลือดไหลอยู่ โหดร้ายทารุณเสียจริงๆ ชายวัยกลางคนผู้อยู่ด้านซ้ายคนนั้นกำลังถูกยมทูตเอาง่ามเหล็กควักตาอยู่เขาดิ้นรนไม่หยุดยั้ง ตะโกนด้วยเสียงดังเจ็บปวด ตาข้างซ้ายถูกควักออกเสียแล้วเลยสลบไป ถูกล่ามติดอยู่กับเสา ได้แต่ก้มหน้าลง ยมทูตก็ควักตาอีกข้างหนึ่งออก กระผมไม่กล้าดูแล้วการกระทำเช่นนี้ช่างทารุณเสียจริง

อรหันต์จี้กง :หยางเซิง เจ้าอย่าตกใจพูดมากเลย นี่แหละยมกฎสนองตอบละ ไฉนจึงพาจาไม่สุภาพ ? เสียมารยาทมากไปแล้ว

นายทหาร :เราไม่ว่าอะไรหรอก ขอให้ท่านหยางเซิงอย่ากังวลใส่ใจเลย มีความข้องใจก็ถามได้

หยางเซิง :ขออภัยในการพูดจาไม่เหมาะสมต่อหน้าพัศดี และนายทหารด้วย ขอถามท่านพัศดีว่า คุกนรกควักตามีสภาพการลงโทษอย่างไร ? จะอธิบายชี้แจงสักนิดได้หรือไม่ประการใด ?

พัศดี :ได้ครับ บรรดานักโทษที่ถูกตัดสินให้ตกมายังคุกนี้เมื่อตกเข้ามาแล้วล่ามติดอยู่กับต้นเสาเสียก่อน เสร็จแล้วก็ควักลูกตาทั้งสองข้าง วิญญาณนั้นต้องเจ็บปวดทรมานส่งเสียงหวีดร้องสลบไสลไป แต่ละวันทำโทษสามครั้ง ก่อนจะทำโทษกก็เอาลูกตายัดใส่กลับที่เดิม แล้วใช้น้ำคืนชีพล้างเพียงทีเดียววิญญาณโทษก็จะคืนสติขึ้นมาทันที และแล้วจึงทำการลงโทษอีกหน ทำกันอย่างนี้ถึงจะให้มันรู้สึกความเจ็บปวดทรมาน

หยางเซิง :มิทราบว่าต้องโทษประการใดจึงต้องตกมายังคุกนี้ ?

พัศดี :ข้าพเจ้าจะให้วิญญาณโทษเล่าเรื่องของตัวเอง ที่จะสะท้อนความจริงออกมาดีกว่า ให้นายทหารเอาลูกตาใสึคืนให้วิญญาณสามตนที่อยู่ข้างหน้านี้ รดน้ำคืนชีพให้เพื่อให้เล่าแจ้งแถลงไขถึงบาปที่ตนก่อไว้ในโลกมนุษย์ ลงในหนังสือธรรมเพื่อปลอบเตือนชาวโลก

นายทหาร :ได้ทำตามคำบัญชาแล้วครับ วิญญาณตนนี้ให้เล่าก่อนว่า ตอนมีชีวิตอยู่ได้ทำผิดอย่างไรต่อท่านมนุษย์ผู้นี้ ? และสภาพการถูกทำโทษภายหลังจากตายลงแล้ว โดยให้ท่านหยางเซิงทำการขยายความในใจของเจ้าแทน เพื่อปลอบเตือนชาวโลก

วิญญาณโทษ :โอย ! โอย ! ตาฉันเจ็บปวดแสนที่จะทรมานจนทนไม่ไหว จะให้ฉันพูดอะไรเล่า

พัศดี :นายทหาร ให้น้ำมนต์ชะล้างเร็ว เพื่อให้มันสงบลง

อรหันต์จี้กง :มิต้อง ดูฉันแสดงอิทธิฤทธิ์เถิด…..

วิญญาณโทษ :บัดนี้สบายขึ้นบ้างแล้ว ขอบคุณพระรูปนี้ช่วยแก้ไขมาก ฉันตอนมีชีวิตอยู่นั้นมีนิสัยเย่อหยิ่งจองหองมาก เพราะว่าฉันได้เรียนสำเร็จจากมหาวิทยาลัยและเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวย ดังนั้นจึงดูแคลนพวกคนจนและพวกมีการศึกษาน้อยใช้อารมณ์ท่าทียะโสใส่ผู้อื่น ใช้สายตาที่ไม่ยี่หระเมินเฉยใส่ผู้อื่นเป็นประจำ เมื่ออยู่ในแดนมนุษย์แม้จะเสพสุขอย่างผู้ดีรวยเงินคบค้าสมาคมกับพวกมีอำนาจราชศักดิ์ เมื่อตายลงแล้วได้ถูกยมบาลตัดสินลงโทษโดยตัดสินว่าฉันมีสายตาสูงเกินควร ดูถูกชนธรรมดาทั่วไป ว่าฉันเป็นคนที่เห็นแก่อำนาจและผลประโยชน์ฉันมาอยู่คุกนี้ได้สองปีกับสามเดือนเศษและยังเหลือโทษอีกสองปีกว่าจึงจะพ้นโทษ แต่ว่าตอนมีชีวิตอยู่นั้นยังทำความผิดอีกมาก เมื่อพ้นออกจากคุกแล้วอนาคตจะโชคร้ายมากกว่าโชคดีขอนักบุญผู้นี้ได้โปรดตักเตือนชาวโลกให้มากๆ หน่อย ผู้ที่มีเงินรวยอำนาจอย่าได้เป็น "ตาสุนัขมองคนต่ำ" ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นเป็นประจำนั้น เมื่อตายลงแล้วก็จะต้องรับผลเช่นเดียวดังตัวฉันนี่แหละ เชิญท่านนักบุญช่วยขอท่านยมบาลลดโทษให้ฉันด้วย

หยางเซิง :ขอถามท่านนายทหาร วิญญาณโทษตนนี้ได้ร่วมมือด้วยการบอกเล่าความเป็นไปแห่งความผิดและช่วยตักเตือนชาวโลกถือว่ามีความชอบอยู่บ้าง จะลดหย่อนผ่อนโทษให้เขาจะได้หรือไม่ประการใด ?

นายทหาร :กระผมไม่มีอำนาจ

พัศดี :เรื่องนี้ข้าพเจ้าจะกลับไปรายงานต่อเจ้านาย คิดว่าคงจะลดให้มันได้บ้าง รีบคุกลับไปเร็ว แล้วพาอีกสองตนออกมาพร้อมกัน ให้สารภาพถึงเหตุการณ์ความผิดที่ตนก่อไว้

นายทหาร :ขอรับคำบัญชา ได้คุมสองคนใหม่ออกมาแล้วและได้ให้น้ำมนต์ล้างสะอาดแล้ว ล้วนได้กลับเป็นอิสระกันแล้วให้ผู้อยู่ด้านขวานี้สารภาพการทำความผิดตอนอยู่ในโลกมนุษย์อย่างเปิดเผยก่อน ต่อท่านหยางเซิงแห่งเมืองมนุษย์

วิญญาณโทษ :กระผมอยู่ในเมืองมนุษย์ชอบเรื่องผู้หญิง โลกมนุษย์ในปัจจุบันนี้มีสารพัดสิ่งแปลกประหลาดนับไม่ถ้วน นอกจากชอบแอบดูสาวและหญิงข้างบ้านอาบน้ำแล้ว ยังเคยถูกเพื่อนพาไปดูหนังลามก ยังที่แห่งหนึ่งภายในบ้านที่ซอมซ่อโกโรโกโสหลังจากนั้นแล้วจึงติดใจเป็นอย่างยิ่ง โดยออกค้นหาความตื่นเต้นกระตุ้นประสาทด้วยตนเอง เมื่อเร็วๆ นี้ได้มีเพื่อนชักนำไปยังโรงแรมแห่งหนึ่ง โดยมีแม่สื่อจัดการเอานางทางโทรศัพท์มาแสดงระบำเปลือยกายมาหาความสนุก เมื่อปีก่อนนี้กระผมตายเพราะอุบัติเหตุรถ วิญญาณตกถึงยมโลกซึ่งเป็นวาระของอายุขัยหมดลงจึงถูกยมบาลตัดสินให้เข้ามายัง "นรกควักตา" แต่ละวันรับการทรมานจากการควักตาอย่างเจ็บปวดยิ่ง สภาพที่อเนจอนาถนี้ลูกหลานในแดนมนุษย์ไม่มีใครรู้ด้วยเลย จะสำนึกตัวเสียใจก็สายเสียแล้ว ขอท่านนักบุญผู้นี้เมื่อกลับไปยังโลกมนุษย์แล้วให้ประกาศตักเตือนให้ชาวโลกทราบว่า ที่กระทำอยู่ในแดนมนุษย์นั้น อย่าคิดว่าปิดบังผีสางเทวดาได้ หารู้ไม่ว่าเมื่อตายลงแล้วฉายต่อกระจก (กรรม) วิเศษ ความเลวร้ายน่าอัปยศต่างปรากฏออกโดยสิ้นเชิง

นายทหาร :อ้ายแก่ไม่มียางอาย อ้ายเฒ่าตัณหากลับ ตอนอยู่ในโลกมนุษย์มีเงินติดตัวอยู่บ้างไม่รู้จักเก็บไว้ให้ดี เพื่อใช้กินในวัยชราจนหมดอายุขัย กลับไปรักชอบเรื่องต่ำช้าเจาะจงในเรื่องลามก ลูกตาไร้ศีลธรรม ดังนั้นจึงต้องตกลงในนรกควักตาออกมาล้างให้สะอาด เปลี่ยนตัววิญญาณโทษข้างซ้ายนี้อีกตน รีบเล่าเรื่องตอนมีชีวิตอยู่ได้ทำความชั่วอะไรบ้าง

วิญญาณโทษ :ผมถูกตัดสินมานรกนี้ ความชั่วที่ทำไว้คือระหว่างเป็นนักเรียนอยู่เคยทำการคดโกงด้วยกลอุบายแอบดูคำตอบของผู้อื่นและหนังสือ กับชอบอ่านหนังสือพวกลามก ภาพโป๊และหนังสือลามกต่างๆ เมื่อตายลงแล้วถูกยมบาลตัดสินให้มาลงโทษที่คุกนี้ ผมถูกทำโทษมาครึ่งปีแล้วยังเหลือโทษอีกสามปีเศษจึงจะพ้นออกจากคุก

หยางเซิง :นั่นน่ากลัวเสียจริงๆ กระผมตอนเรียนหนังสืออยู่นั้น เวลาสอบก็เคยลักดูคำตอบของผู้อื่นแต่ไม่ได้ถูกครูอาจารย์จับได้ เมื่อตายลงแล้วต้องมาถูกลงโทษที่นี่ด้วยหรือไฉน ?

อรหันต์จี้กง :การคดโกงด้วยกลอุบายก็ผิดระเบียบของโรงเรียนอยู่แล้ว แต่เจ้าไฉนจึงต้องหวาดหวั่น สวรรค์ท่านมิลงโทษผู้ที่สำนึกตัวในความผิด เจ้าได้สละตนเข้าอยู่ในสำนักทรงเจ้าทำการแพร่ธรรมช่วยมวลชน เป็นทูตแห่งสวรรค์ มีบุญกุศลยิ่งใหญ่มหาศาลเอาความดีชดเชยความเลว ย่อมไม่ต้องมาที่นี่โดยปริยาย

พัศดี :นายทหารรบคุมวิญญาณโทษกลับเข้าคุกไปเร็วมีสิ่งใดบกพร่อง ขอท่านอาจารย์กับท่านหยางเซิงโปรดอภัยด้วย

หยางเซิง :ที่ไหนได้ !

พัศดี :บรรดผู้คนในแดนมนุษย์ที่มีสายตาไม่บริสุทธิ์ชอบมองแต่ผู้หญิง หนังสือลามก หรือชอบมองคนด้วยสายตาเหยียดหยาม และไม่ชอบหน้าเหล่านี้ เมื่อตายลงแล้วต้องตกลง "นรกควักตา" รับการทำโทษ หากอ่าน "เที่ยวเมืองนรก" แล้วสำนักกลับตัวใหม่และตั้งอธิษฐานพิมพ์แจกหนังสือนี้ช่วยเหลือกอบกู้ชาวโลก เมื่อนั้นโทษทางนี้ก็จะได้ลบล้างสูญไป

อรหันต์จี้กง :วันนี้เวลาดึกมากแล้ว เราศิษย์อาจารย์จะกลับกันแล้วขอขอบคุณท่านพัศดีและนายทหาร เจ้าหยางเซิงจงรีบกล่าวคำขอบคุณต่อท่านทั้งสอง และออกจากคุกเตรียมตัวกลับสำนัก

หยางเซิง :ขอขอบคุณท่านพัศดีและนายทหารที่ให้การแนะนำชี้แจง ขอลาละครับ

พัศดี :ขอนมัสการส่งท่านอาจารย์กับท่านหยางเซิง

อรหันต์จี้กง :หยางเซิงรีบขึ้นดอกบัวเร็ว เตรียมกลับสำนัก

หยางเซิง :กระผมนั่งเรียบร้อยแล้ว

อรหันต์จี้กง :ถึงสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งแล้ว

 

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างดังเดิม