จัง ถี สิง เป็นเจ้าหน้าที่เสมียนอำเภอที่มีความซื่อสัตย์จิตใจมีเมตตา ทุกวันเขามักจะเดินไปตลาดเสมอๆ หากเจอสัตว์อะไรก้ตามที่ถูกจับมาขายหรือกำลังจะถูกฆ่าส่งเสียงร่ำร้องนายเสมียนอำเภอผู้ใจบุญจะต้องรีบขอซื้อแล้วนำขึ้นไปปล่อยบนภูเขา
ถึงแม้นเขาจะเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย แต่กลับใช้เงินทองที่มีอยู่ทั้งหมดไปช่วยชีวิตสัตว์ วันคืนผ่านไปๆ จำนวนสัตว์ที่เขานำไปปล่อยจึงมากมายจนนับไม่ถ้วน เมื่อใกล้จะถึงวาระสุดท้ายของชีวิต จัง ถี สิง ก็สามารถรู้ล่วงหน้า จึงกล่าวกับทุกคนในบ้านว่า “ตลอดชีวิตของข้าพเจ้า ได้ตั้งใจทำกุศลช่วยชีวิตสัตว์ใหญ่น้อยมากมาย บัดนี้ถึงเวลาแล้วมีคนมารอรับข้าพเจ้าให้กลับคืนสู่เบื้องบน” ครั้นพูดจบ เขาก็หลับตาลงด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
อิ่มเอิบและหมดลมหายใจไปอย่างสงบสุข
ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเพื่องานมงคล เป็นการเพิ่มบรรยากาศเศร้าสลด เจ้าที่โลภปากสักการะ มักหลีกไม...