บันทึกปรากฎการณ์นรกนรกคนเป็น
เจริญพร!
เมื่อพูดถึงการดำรงอยู่ของชีวิต แท้ที่จริงก็คือความเป็นไปของความไม่เทียงแท้ เกิดแก่เจ็บตายคล้ายภาพฝันอันลวงหลอกบอกได้ไฉนว่าชีวิตมีตัวตน ผู้คนลุ่มหลงในอกุศล ผ่านพ้นเวลามากี่ยุคสมัย ใยมนุษย์ไม่แปรเปลี่ยน เวียนว่ายเป็นวัฏฏะ เลิกละกิเลสตัณหาโดยยาก ไม่มากนักที่พอจะรู้จักคุณธรรม หากที่จะรู้ลึกล้ำกลับมีน้อย ชะรอยจะถึงกลียุค ฟ้าบรรทุกภาระอันหนักอึ้งในการโปรดสัตว์ แม้ไม่เร่งรัดแต่ก็ไมชักช้า เวลาผ่านไปดุจสายน้ำไหลใยมิคิดช่วยกันเปลี่ยนกระแสทางเดิน หนังสือธรรมยังมีอยู่น้อยเกินกว่าจะช่วยให้มนุษย์ตื่นจากหลับ ขอเพียงมนุษย์กลับใจหันหาความจริง ตัวอักษรแม้เพียงหนึ่ง ก็อาจช่วยให้บรรลุธรรม เมื่อดื่มด่ำในรสแห่งคุณธรรมนี้แล้ว จงช่วยกันเผยแผ่ความดีให้ยั่งยืนสืบไปลิขิตคำให้ไว้เป็นคำนำหนังสือเล่มใหม่ ณ โรงเจลั้งเต็กตึ้ง อาตมาจี้กง ปุริมพรรษา 2534
มอบไว้ให้สำหรับเป็นคำนำหนังสือเล่มใหม่
ณ วันเสาร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2534
เวลา 11.50 นาฬิกา
เนื่องในพิธีปล่อยสัตว์วันเข้าพรรษา ณ โรงเจลั่งเต็กตึ้ง กรุงเทพฯ