กุมารเทพอวี่ซวี
การตอบสนองแบ่งได้สองอย่าง อย่างหนึ่งตอบสนองแบบมีรูปธรรม อย่างที่สองคือตอบสนองแบบไม่มีรูปธรรม
การตอบสนองแบบมีรูปธรรม เช่นอุบัติเหตุรถยนต์หรือภัยพิบัติเหล่านี้ล้วนคือการตอบสนองแบบรูปธรรมหรือคนที่ทำบาปรับโทษในนรกก็เป็นกาตอบสนองแบบรูปธรรม ปัจจุบันตาคนถูกคลุมจึงสามารถเห็นแต่การตอบสนองแบบรูปธรรม หารู้ไม่ว่า การตอบสนองแบบไร้รูปยิ่งเจ็บซ้ำมาก ยิ่งควรค่าแก่การสัวงรณ์
การตอบสนองแบบไร้รูป ถึงแม้ตาเนื้อจะมองไม่เห็น แต่การเคี่ยวกรรมของจิตวิญญาณยิ่งเสียกว่าการตอบสนองแบบรูปธรรม ผู้ทำชั่ว ใจกับความคิดชั่วเข้าคู่กัน ใจกับมารร้ายเป็นเพื่อนกันจิตวิญญาณมักมีความคิดขัดแย้งกัน จะคอยเคี่ยวกรรมจิตวิญญาณตนเอง เหล่านี้คือการตอบสนองแบบไร้รูป ยังเป็นการจองจำร้อยรัดด้วยผลของกรรม ทำให้ตนเองต้องรับประทานยาแต่ไร้ผล นั่นเป็นผลของตอบสนองแบบไร้รูป
ดังนั้นอย่าได้พูดว่าร่างกายสุขภาพดี จึงเที่ยวก่อกรรมทำเข็ญควรรู้กาลเวลา จิตวิญญาณกับกายเนื้อล้วนไม่รอคอยใคร เมื่อถึงเวลาสำนึกเสียใจก็สายไปเสียแล้ว พวกที่พูดว่า “ถึงเวลากอดขาพระ” ก็คือพวกคนเหล่านี้ สรรพสัตว์ส่วนใหญ่ล้วนได้รับการตอบสนองแบบไร้รูป แต่ก็ไม่ต้องเสียอารมณ์ที่มีการตอบสนองแบบนี้ มันทำให้เธอได้รู้จักแรงกรรมของผลกรรมที่ไร้รูป ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งให้รู้จักบำเพ็ญมหาธรรม ด้วยเหตุนี้ทางกลับกันก็จะเป็น “เหตุเคราะห์ได้ธรรม” (ด้วยมีเคราะห์ภัยจึงได้เข้าถึงเธรรม)